Kahit sa buong oras ng subject di nawala sa isip ko ang mga nangyari kaninang umaga, lumilipad sa alapaap ang isipan ko at talagang kakaiba ang feeling ko. Sana hindi mawala ang ganitong pakiramdam.
“Yumi, di ka ba maglu-lunch ngayon?”
“Sige mauna na kayo may…”
“May kadate ka?”
“Ah… wala may sasabayan lang ako”
“Whatever Yumi it’s your choice”
“Cheska I’m sorry pero nakapagpromise na ako”
“Remember this Yumi, were different and we don’t belong in their world coz we have our own world”
“Cheska, please don’t be rude. I only want to make friends”
“Then choose your friends wisely or else stay out of our sight, let’s go girls”
Cheska, Amy and Crissy ang barkada ko sa school, they are the type of girls na mahilig tumingin sa status ng isang tao sa buhay, before ka nila maging kaibigan first you have to be rich, can afford ka kumain sa mamahaling restaurant and sympre mahilig ka dapat sa mga nightlife and gigs.
Mababait naman sila yun nga lang kailangan mong makibagay sa takbo ng utak nila kung hindi sila ang makakaharap mo. Sila ang group ng girls na kinatatakutan sa campus dahil sila ang bullies sa girls. Nang makita kong wala ang mga kabarkada ko sa paligid agad kong inayos ang mga gamit ko at isinilid sa loob ng bag ko at tumungo ng school canteen.
Nagiingat akong wag mapansin o makita nila Cheska dahil alam kong malaking gulo oras na makita nila na kasama ko si Tofie. Kaya nagiba ako ng daan para makarating ng mabilis sa school canteen. Nang matanaw ko ang pintuan ng school canteen agad kong hinanap ang mukhang matyagang nag-antay mula sa kanto ng school.
Si Tofie nakasandal sa pader sa labas ng canteen palingon-lingon at tila matyagang naghahantay sa pagdating ko. Dito na kaya ang simula ng love story ko? Si Tofie kaya, anu kayang love story nya? Di bale darating din kami dun sa tagpong yun sa ngayon dapat kilalanin ko ng maigi sino si Christopher Alcaraz.
Agad akong lumapit sa kinatatayuan nya habang nakatitig sya sa lupa.
“Ano naming iniisip ng isang tofie sa oras na ito?”
“Yumi, akala ko di kana darating kasi nainis ka sakin kanina dahil iniwan kita. Pasensya na talaga medyo nagkaprob din ako sa klase ko muntik na akong di umabot sa first subject ko”
“Todo explain ka naman wala pa naman akong tinatanong sayo, pero okay lang yun don’t worry. Ano lunch na tayo?”
“Gusto mo sa kinakainan kong canteen tayo kumain? Masarap dun ang luto at mura pa”
“Hmmm, sure ka?”
“Ah… eh.. sorry ha di kasi ako mahilig sa mga sosyal na restaurant”
“Hahaha ano ka ba okay lang yun sanay ako dun. Saan ba yan?”
“Natatandaan mo yung kanto kung saan tayo kanina nagkita kaninang umaga?”
“Oo”
“Dun yung canteen dun masarap sila magluto, malinis pa at murang mura pa”
“Di ko alam si Tofie pala endorser?”
“Hahaha… di naman pero masarap talaga sila kasi magluto. Ano punta na tayo?”
“Sige” lumingon lingon muna ako sa paligid
“Ah… bakit Yumi may magagalit ba kung dun tayo kakain?”
“Wala tara na dali” bigla kong kinuha ang kamay ni Tofie at tumakbo kami sabay palabas ng gate ng school. Ang lambot ng kamay nya parang kamay ng prinsepe at parang alagang alaga ang mga daliri nya kaya lalong tumindi ang kilig sa mga sandaling yun. Para kaming mga bata nung sandaling yun naghahabulan hanggang sa makarating sa finish line at mahuli may tae sa puwet. Pero sabay pa rin kaming nakarating sa gate ng school.
Born gentleman din pala si Tofie, sya ang nagbukas ng gate para sakin. Pakiramdam ko habang kasama ko sya ligtas ako. Pero di ko muna inisip na mahal ko sya in a deeper version mahirap magassume, sympre mahirap din masaktan sa huli sa ngayon enjoy muna sa lahat ng oras namin.
“Teka nga pala Tofie, anong course mo?”
“Naku boring Yumi super boring”
“Ang tanong ko anong course mo di ko tinatanong kung boring ang course mo”
“Ah… Ms. Dulce… reincarnation?”
“Ano yun? Anong reincarnation?”
“Wala yun, boring kasi iilan lang kami sa class alam mo na parang di pang masa ang course, weird kung baga”
“Eh ano nga yung course mo?”
“Bachelor of Music Major in Piano and Composition, in order words tugtugero”
“Wahahahaha! Hmppp… sorry”
“Ayan sige tanggap ko na tatawanan mo lang ako kaya ayaw kong sabihin sayo”
“Hindi naman ako natatawa sa course mo, natatawa ako kasi yung term mo”
“Alin yung tugtugero?”
“Wahahaha”
“Bakit di naman nakakatawa”
“Wag mo nga gagamitin yun humahagalpak ako sa katatawa” at talagang sumakit ang tyan ko sa kakatawa sa sinabi ni Tofie.
“Ang ganda mo naman pala kapag natawa ka”
“Uy, Tofie wag ka dyan segway di bagay atsaka bulok na yang style mo”
“Hindi pwera biro maganda ka and you have sparkling eyes”
Mula ng sabihin ni Tofie ang salitang sparkling eyes napatitig ako sa kanyang mga mata. Ngayon lang ako nakakuha ng magandang papuri sa buong buhay ko buhat sa isang kaibigang lalake dahil maliban kay Daddy sya lang ang nagsasabing maganda ang mga mata ko katulad ng kay Mommy nung nabubuhay pa sya. Ngunit masyadong nagiging mabilis ang oras kaya inilihis ko ng kaunti ang attention sa mga mata nya.
“Anong ginagawa mo nga pala sa bookstore nung una mo akong makita?” biglang napahalukipkip si Tofie sa kanyang pantalon at napatingin sa kalye.
“Yun ba bibili kasi ako ng notebook ko para sa isang subject namin kaya andun ako ng mga oras na yun, ikaw Yumi anong ginagawa mo dun at bakit may libro ka ng piano basic”
“Hehehe… mahirap man sabihin at intindihin pero gusto kong matuto kaya nagself study ako, mahirap kasi maghanap ng ibang teacher isa pa dagdag gastos kaya ayun sa libro na lang ako umaasa para magbasa at magexplore”
“Ikaw? Gustong matutong magpiano? Bakit isa pa maganda naman ang course mo, Communication Arts”
“Basta gusto ko lang matuto may masama ba?”
“Wala naman hehehehe… pero seriously tell me how eager are you to learn about piano?”
“Pangarap!”
“Ha, pangarap?”
“Pangarap ng mommy ko ang matutong magpiano at gumawa ng mga composition, that’s why I’m very eager to learn yun lang wala akong ganung kalaking pera para magaral isa pa ayaw kong umasa sa daddy ko”
“I can be your teacher, if you want?” napatigil ang mga paa ko sa paglalakad matapos bangitin ni Tofie ang kanyang suggestion. Piano teacher ko si Tofie?
No comments:
Post a Comment