Monday, December 27, 2010

Chapter 5: Music Notes of My Heart Continuation....

“Teka nga lang Eunice, bakit kami ang pinagdidiskitahan mo?”

“Hehehe, bakit nga ba? Siguro dahil napansin ko kanina kung paano mo tignan si Yumi habang suot niya ang damit na binili natin sa boutique”


“Yun lang…!”


“Hindi pa ako tapos, Tofie.. at lagi kang nauutal at di pamakali pag katabi mo at kasama natin si Yumi, ano ba talaga ang meron sayo Tofie?”


“Ikaw talaga nangiintriga ka pa”


“Kasi nahahalata ka at napaghahalataan ka talaga”


“Wah!, tumigil ka na” sabay tapal sa kanyang bibig pero patuloy pa rin ang pagsasalita ni Eunice kahit hindi na halos maintindihan ang sinasabi niya.


“Tofie, tama na tama na huy!” suway ni Yumi habang tuloy pa rin ang balyahan naming dalawa.


“Eto kasi maingay kung ano-anong sinasabi eh”


“Kasi talagang nagpapahalata hmmm ahmmm”


“Hindi ka talaga titigil ha”

“Tofie!” tumaas bigla ang boses ni Yumi

“Babae si Eunice hindi lalake na para balyahin mo at harutin mo sa public places gaya nito”


Dahan-dahan kong pinakawalan si Eunice at umupo sa tabi ni Yumi.


“Sorry na di ko po sadya”


“Ayan ayan, ayan ang sinasabi kong pangyayari kung bakit napaghahalataan ka”


“EUNICE!”


“Ay sorry po!”


“Bleh!”


“Hmpt!” simangot ni Eunice sa akin


“Kayong dalawa talaga parang aso’t pusa, minsan magkasundo minsan naman ang lalakas ng topak”


“Hehehehe, minsan lang naman kami magkaroon dalawa ng topak”


“Pero alam mo Yumi, kahit ganito kaming dalawa ni Tofie magkaibigan lang talaga kami at hanggang dun lang talaga ang relasyon na yon”


“Anung ibig mong sabihin, Eunice”


“Ang ibig kong sabihin kung magiging kayong dalawa ni Tofie magiging masaya ako dahil alam kong bagay kayong dalawa at isa pa palagay kayo sa isat isa”


“Pero paano mangyayari ang sinasabi mo Eunice eh hindi nga nanliligaw sakin si Tofie”


Bigla na lang tumayo si Tofie sa kanyang kinatatayuan at nagsalita nang marinig ang panig ni Yumi.


“Bakit magpapaligaw ka ba?”


“Bakit naman hindi!” sagot ni Yumi


“Yun naman pala eh, tapos ang usapan”


“Hep… hep… ano tong naririnig ko” mula sa likuran lumakad papunta sa aming kinatatayuan sina Amy, Crissy at Cheska


“Crissy, anong ginagawa nyo rito!?”


“Anong ginagawa naming dito or dapat kami ang magtanong nyan sa iyo, ano ang ginagawa mo dito at kasama ang mga ganitong klaseng tao”


“Ah nagkita lang kami sa dito sa mall wala kasi akong ginagawa sa bahay kaya I decided to buy clothes”


“Pero infairness bagay sayo ang damit mo pero dapat tinatanggal mo pa rin ang price tag”


“Hahaha excited lang alam mo na” pero kitang kita ko ang mga butil ng pawis mula sa mukha ni Yumi.


“Hmmm, to tell you the truth Yumi, I don’t like you to mingle with the beings like them”


“Don’t be rude Crissy”


“I’m not rude I’m just telling the truth and alam mong prangka ako at ayaw ko sa lahat plastic”


“Yumi, siguro kailangan na naming umalis ni Tofie nasamahan ka na namin bumili ng kailangan mo ayaw ko rin kasing mag-amoy malangsa”


“Watch your words girl you might end up eating those words”


“Hindi ako natatakot, Tofie lets go!”


Tumayo na lang si Tofie mula sa upuan at sumama sa paglalakad ni Eunice papalayo kay Yumi, subalit sinubukan niyang pigilan si Yumi.


“Eunice I’m sorry”


“Yumi, don’t be sorry wala kang ginagawang masama its just that I need fresh air maraming polutions nagkalat kahit dito sa mall”


“Tofie, I’m sorry too”


“Gaya nga ng sabi ni Eunice wala kang dapat ipagsorry usap na lang tayo sa text okay”


“Sige I’ll text you later again I’m sorry”


Hinawakan ko lang ang kamay ni Yumi at ngumiti sa kanya pagkatapos umakbay ako kay Eunice habang papalayo sa kinatatayuan ni Yumi.


“Okay na sana ang lahat kung di lang dumating ang tatlong asungot”


“Hayaan mo na okay lang naman yun”


“Tse! Ang bagal mo kasi ayan tuloy nauunahan tuloy ikaw sa dapat na para sa iyo buti na lang di nila kasama si Julius kung hindi sigurado ako may sapakang mangyayari”


“Hahaha wag ka mag-alala ready naman ako sa bakbakan”


“Owsss?!”


“Oo ako pa!”


“Sigurado ka?!”


“Oo nga”


“Sige ayan si Julius mag-ready ka na!” sabay tago ni Tofie sa likuran ni Eunice

“O akala ko ba ready ka?!”

“Pasaway ka talaga, kanina ready ako pero hindi ngayon na nakaakbay pa ako sayo”


“Ayunnnn… palusot ka pa takot naman pala pero seryoso tayo talaga bang masama tama mo kay Yumi?”


“Hmm, Oo may pagtingin ako kay Yumi pero pinipigilan ko”


“Bakit mo naman pinipigilan ang sarili mo?”


“Takot akong makasakit at masaktan”


“Hala! Part ng lovelife yan paano ka matututo kung di ka masasaktan? Paano ka titibay kung di ka luluha”


“Malalim masyado Eunice di ko ma-arok ang iyong tinuran”


“Baliw umandar na naman ang pagiging makata mo lahat yan maiintindihan at malalaman mo sa tamang panahon sa panahong di mo kailangan sabihin ang lahat sa pamamagitan ng isang salita kung di sa pamamagitan ng puso”


“Thank you Eunice”


“Thank you ka dyan kumilos ka bago mahuli ang lahat!”

Monday, December 20, 2010

Chapter 5: Music Notes of My Heart Continuation....

Ang bawat segundo parang buwan ang bawat oras parang taon na nagdaan sa aming dalawa mas lalo kong naramdaman ang bawat sandali ng hinawakan ni Yumi ang aking kamay tila napalagay ako sa ginawa niya di ako nagalinlangan sa mga pangyayari.

“Hindi pa rin ba mabuksan yan?!” patuloy pa rin ang pagdadabog sa labas ng dressing room kaya pinigilan ko ang pagpilit na pagbukas ng pinto sa pamamagitan ng aking kamay at itinulak palabas pinaling ko ang mga mata ko sa pinto.


“Miss may tao po pala”


“Ano ba yan ngayon lang kung kailan malapit ko ng ipagiba ang pinto nay an hmpt!”


“Miss if you want you can use the other dressing room?”


“Do I have a choice? Sige na ituro mo na”


Nang maramdaman kong wala na ang babaeng nagnanais makapasok sa loob ng dressing room agad ako bumaling ng tingin kay Yumi, nakatitig pa rin siya sa akin walang kakurap-kurap walang kaimik-imik.


“Yumi, okay ka lang ba?”


“Bakit, Tofie?”


“Anung bakit?!”


“Bakit mo ako hinalikan?”


“Ha?!” kung kanina takot akong makita ng babaeng pinagtataguan namin mas takot akong sagutin ng totoo ang bawat tanong ni Yumi kaya inilayo ko muli ang paningin ko at sumilip sa siwang ng pinto.


“Wala yun ginawa ko lang yun kasi… kasi…. Kasi baka sumigaw ka at marinig tayo”


Kaya lang may gusto marinig si Yumi bukod sa paliwanag at mga sinabi ko muli syang nagsalita na syang kinagulat ko ng husto.


“Halikan mo ako ulit… tapos sabihin mo walang pakiramdam ang halik mo sakin”


Para akong bato ng mga oras na yun di ko alam kung anung gagawin nawalan ako ng boses, napaos at nanuyo ang aking lalamunan.


“Ano pang hinihintay mo Tofie, halikan mo ako pagkatapos sabihin mo sa akin kung wala kang naramdaman sa mga nangyari”


“Yumi, ano ba talaga ang gusto mong malaman”


“Gustong malaman? Gusto kong malaman kung ano ako sa iyo at bakit mo ginawa yun”


Tok! tok!


“Tofie, Yumi labas na kayo dyan bilisan nyo bago pa tayo mahuli dito”


Si Eunice tinatawag kami mula sa labas ng dressing room, minarapat kong buksan agad ang pinto ngunit dahan-dahan upang hindi mapansin. Hinawakan ko ang kamay ni Yumi at lumabas ng pinto.


“Tofie, teka lang paano ang suot kong damit”


“Oo nga pala kailangan bayaran pa natin yan”


“Wag na kayong magalala bayad na yan”


“Hala!?”


“Oo bayad ko na yan kaya wag nyo na problemahin”


“Pero Eunice…”


“Sus saka na ang paliwanagan gusto nyo bang mahuli tayo dito o hindi?”


“Sige basta babayaran ko sayo yan Eunice”


“Sya okay lang basta lakad na tayo dali…”


Para kaming mga preso na tumatakas sa mga security guard ng bilangguan ang nagsilbing mga damo at dahon na pagkukublian namin ay ang mga damit na nakadisplay at nakahang sa loob ng tindahan.


At nang makalabas ng tindahan…


“Food Court!”


“Bakit doon mo naman naisip Tofie”


“Hindi ba kayo nagutom sa ginawa nating pagtakas?”


“Sabagay tama ka dyan nakakagutom tara kain tayo”


“Ako na lang sasagot”

Humanap kami ng lamesa na hindi pansinin ng mga tao pagkatapos ay inilibot ko ang aking mga mata kung saan makakahanap ng mura at masarap na pagkain.

“Rice Surprise o Steak House?”


“Steak House!” sagot ni Eunice


“Ganun na rin sakin”


“Okay deal, Coke or Ice Tea”


“Ice Tea….”


“Same here!” sagot ni Yumi


Kaya lumayo ako at umorder ng makakain para sa aming tatlo habang naorder ako di ko rin maiwasang ilibot ang aking paningin nagbabakasakali na kung makita ko sila agad, agad ko rin masasabihan ang dalawa. Ngunit iba ang pumapasok sa aking ulirat ang alaala naming dalawa ni Yumi ng magkasama kami sa loob ng dressing room.


“Sir 345 pesos po! Sir?! Sir?!”


“Po?!”


“Sir ang bill nyo po 345 pesos”


“Pasensya na po”


“May iniisip po ba kayo?!”


“Wala naman po bakit nyo naman po naitanong?” pagtataka ko sa kahera ng tindahan


“Kasi nakangiti po kayo habang nakatingin sa mga orders nyo, baka po gutom na gutom na kayo!”


“Hala!!”


“Biro lang po Sir!”


“Ah, joke lang pala ikaw kaya kainin ko joke pa rin kaya?!”


“Nyek!”


Binuhat ko ang tray kung saan nakalagay ang order ko at dinala sa table kung saan nakaupo sina Eunice at Yumi. Tumabi ako kay Eunice ngunit tinabik nya ako sa pamamagitan ng kanyang siko.


“Huy! Dun ka na sa tabi ni Yumi”


“Bakit naman!”


“Wag ka na sumagot basta dun ka tumabi!”


“Sige na nga!”

“Pasensya ka na Yumi kay Tofie pasaway lang talaga yan”

“Okay lang sanay na ako”


Pero kitang kita ko sa mga mata ni Yumi ang mga tanong na nangangailangan ng sagot di ko lang alam paano muling maitatanong niya sakin at ano ang isasagot ko.


Dahan-dahan akong umupo sa kanyang tabi samantalang inumpisahan naman ni Eunice ang pagkain sa mga order ko. Napansin kong nakalagay pa rin ang price tag ng damit na suot ni Yumi kaya kinuha ko at pilit na inalis sa pagkaka-kabit nito mula sa kanyang damit….


“Ano ka ba Tofie ano ba ang ginagawa mo itigil mo nga yan!”


“Kasi eto oh nakasabit pa rin sa damit mo”


“Ako na lang wag mo na galawin”


“Ako na kaya ko na yan”


“Eto na tinatanggal ko na nga eh”


“Ako na nga lang wag mo na galawin”


“Alam nyo bagay kayong dalawa sa isat isa”


At sabay kaming sumagot ng “Tumigil ka!?”

Tuesday, December 14, 2010

Chapter 5: Music Notes of My Heart Continuation...

“Paktay kang bata ka!” muling sagot ni Eunice, habang hila-hila nito ang mangas ng damit ko pero di ko sya pinansin sa kanyang ginagawa. Kaya muli kong hinila ang mangas ko sa pagkakahila ni Eunice.

“Paktay na talaga…. Tofie….” Sabay hila muli sa mangas ng damit ko, habang nakatitig pa rin ako kay Yumi sa kanyang napakagandang mukha at suot na damit….


“Paktay ka sakin pag hindi mo tinigilang hilahin ang damit ko… Ano ba!!”


“Ayun…” sabay turo ng nguso…


“ha?!” bahagya kong inilapit ang tenga ko para marinig ang sasabihin ni Eunice..


“Tofie, ayun oh… ayun!” kaya sinundan ko ang direksyon ng kanyang nguso at magmukat-mukat ko ang mga di ko inaasahang mga tao pa ang papunta mismo sa direksyon naming papasok mismo sa store kung saan kami nakatayo.


Nanlaki ang aking mata at bigla akong nataranta di ko alam kung anung gagawin ko. Di ko man lang alam saan sisiksik o saan kukubli. Nang mapansin kami ni Yumi na nagkakagulo agad itong naglumapit samin.


“Hoy, anu bang nang yayari sa inyong dalawa para kayong nakakakita ng multo”


“Multo nga Yumi o mas malala pa sa multo mga mangkukulam….”


“Ano daw?!”


“Tofie explain anu ba talaga nangyayari sa inyo” kaya hinawakan ko ang kamay ni Yumi at sabay kaming sumilip sa may salamin para makita kung sino ang papalapit…


“Ayun Yumi…”


“Paktay nga!”


“Alam nyo na ngang paktay tayo… ano pa ginagawa nyo dyan… tago na tayo….” Boses ni Eunice na takot na takot…


Tumakbo si Eunice sa sulok ng store malapit sa employee’s entrance para hindi mapansin. Samantalang kami ni Yumi hindi bumitaw sa pagkakahawak sa isat-isa. Yun nga lang di malaman kung saan sisiksik o saan tatago.


“Dito tayo, Yumi…”


“Hindi pwede dyan makikita tayo agad”


“Eh saan tayo magtatago malapit na talaga nila tayong makita…”


Habang naka-upo kami at naghahanap ng mapagtataguan hanggang sa pumasok na sila ng store ngunit di pa rin kami nakakahanp ng lugar kung saan magtatago.


“What exactly are we looking for?”


“Basta, I wanna see new trends para naman may maiba akong maisuot!”

“Actually we been here yesterday and till now hindi ka pa rin nakakapagdecide kung anung bibilhin mo!”

“Girls, pwede ba how can I choose if you can’t keep your mouth shut!”


Umiling lang dalawang babaeng kaninang nakikipagtalo sa nagiisang babaeng huling nagsalita at nagumpisa na sila maglibot sa tindahan.


“Tofie…” bulong ni Yumi


“Hmmm…”


“Ayun oh…” lumingon ako nakaturo ang kamay ni Yumi sa dressing room


“Galing mo talaga…”


Dahan dahan at maingat kaming humakbang ng nakayuko para hindi mapansin at nang marating namin ang dressing room. Marahan kong binuksan ang pinto at pinaunang pumasok si Yumi samantalang ako sumunod naman. Muli ko namang sinarado ang pinto at naghintay ng mga sumunod na pangyayari.


“Girl what do you thing about this…?”


“Ehmmm… ayaw ko ng kulay masyadong lost age…”


“Ha!? Maganda naman ah!”


“Wag mo akong tanungin kung ayaw mo ng opinion ko!”


“Okay! Sabi mo eh… Miss yung isang kulay patingin”


“At talagang gusto mo ang design nyan”


“Kulay lang ang ayaw mo kaya yun lang ang pinalitan ko!”


“Whatever!!”


“Wait lang girls fit ko lang kung okay sakin”


“Do whatever you please!!”


Naramdaman ko ang dahan-dahang pagyabag ng paa niya papalapit sa dressing room kung saan kami nagkukubli. Kaya naisipan kong sumilip sa siwang ng pintuan at nang makita kong tama ang hinala ko sinabihan ko si Yumi.


“Papalapit sya sa atin”


Ramdam ko ang kaba ni Yumi dahil hindi maipinta ang mukha niya ng mga oras na yun. Hinawakan ko ang kanyang kamay muli para makalma sya sa kung anumang nararamdaman nya. At nang makita naming hinawakan niya ang knob ng pinto ng dressing room, humigpit ang kapit ni Yumi sa aking mga kamay. Pati rin ako mas lalo kong hinigpitan ang hawak sa kanya. Parang mga batang paslit na takot paghiwalayin.


Parang di pa nakuntento sa ginawang paghila sa knob dahil nakasara mula sa loob ang pinto. Bigla na lang syang nagsalita.


“Bakit sarado ang dressing room na ito, alam naman nilang dito ako madalas gumamit para magfit ng damit, Miss bakit sarado ang dressing room na ito?”


Nagpapawis ang noo ko ng malamig magkahalong pakiramdam ang nasa katawan ko ngayon, di ko maipinta at di ko maunawaan.


“Hindi Maam bukas po yan”


“Anong bukas eh sarado nga ikaw kaya magbukas para malaman mo ang sarado sa bukas”


Napapikit na lang si Yumi sa mga sumunod na pangyayari at unti-unti gumalaw ang aking mga bisig para yakapin siya. Di ko alam bakit na lang nagkusang gumalaw ang aking mga bisig para yakapin sya.


I can feel the magic floating in the air
Being with you gets me that way
I watch the sunlight dance across your face and I've
Never been this swept away

All my thoughts just seem to settle on the breeze
When I'm lying wrapped up in your arms
The whole world just fades away
The only thing I hear
Is the beating of your heart


Tumigil ang oras yun ang pakiramdam ko nawala ang bawat boses at ingay na naririnig ko di ko napansin na may mga pader na nakapalibot sa aming dalawa. Ang sumunod na pangyayari na lang ang tanging nagsabi ng nararamdaman ko para kay Yumi.


'Cause I can feel you breathe
It's washing over me
Suddenly I'm melting into you
There's nothing left to prove
Baby all we need is just to be
Caught up in the touch
The slow and steady rush
Baby, isn't that the way that love's supposed to be
I can feel you breathe
Just breathe

In a way I know my heart is waking up
As all the walls come tumbling down
I'm closer than I've ever felt before
And I know
And you know
There's no need for words right now


Itinaas ko ang kanyang mukha at nakita ang mga pangamba sa kanyang mga mata hindi ako umusal ng kahit isang salita kahit isang wika hindi ko ginawa bagkus gusto kong maramdaman nya ang pagmamahal ko para sa kanya. Inilapit ko ang aking mukha sa kanyang mukha at dumampi ang aking labi sa kanyang labi.


Caught up in the touch
The slow and steady rush
Baby, isn't that the way that love's supposed to be
I can feel you breathe
Just breathe

I can feel the magic floating in the air
Being with you gets me that way


Mga pangyayaring hindi kailangan ng paliwanag salita o kahit anumang pamamaraan. Na ang katumbas ng lahat ay isang halik lamang.

Wednesday, December 1, 2010

Chapter 5: Music Notes of My Heart Continuation....

“I’m here.. right here, Yumi” yan lang ang mga salitang binitawan ko habang naghahantay sa kanyang pansin. At dahan-dahan niyang inalis ang headset sa kanyang ulo at ibinalik sa estante.

“Uy Tofie, di ko napansin na nandyan ka may sinasabi ka ba sakin kanina kasi di ko narinig nakasuot kasi yung headset sakin”


“Ha!” paktay di ko naisip na di pala ako maririnig ni Yumi napalakas yata ang volume ng kanyang headset kaya di nya ako narinig


“Huy, narinig mo ba ako? Sabi ko may sinasabi ka ba sakin kanina kasi di ko narinig dahil naksuot yung headset sakin”


“Wala.. wala akong sinabi kinalabit lang kita sa braso kasi narinig lang kitang kumakanta tama narinig lang kitang kumakanta”


“Hmmm sigurado ka ba wala kang sinasabi? Baka mamaya sinisiraan mo ako”


“Hala, ako sisiraan kita yan ang di ko magagawa ikaw sisiraan ko talagang di pwede yan malabong mangyari talaga”


“Okay sige kung wala kang sinabi edi wala di kita pipilitin teka bakit andito ka?”


“Ako.. boring kasi sa bahay kaya naisipan kong mag gala alam mo na free time, walang klase, walang masyadong alalahanin”


“Ah ganun ba hmmmm… sino naman kasama mo?”


“Kasama ma?”


“Oo, kasama mo ngayon sino?”


“Actually ako lang magisa pero may nakita akong kakilala kanina sa bookstore nagpasama sya sakin kaya eto natangay ako dito sa music store”


“At sino naman kaya yang girl na yan napakalakas nya sayo para maisama ang isang Christopher Alcaraz sa kanyang lakad”


“Yumi talaga hindi naman”


“Hahaha eh sino nga nahihiya ka pa”


“Si Eunice sya yung nakakita sakin kanina sa bookstore at isinama ako dito”


“Si Eunice?! Uy nangangamoy date yan”


“Ano kamo date?”


“Hahaha joke lang di ka naman mabiro”


“Eh kasi iba naman kasi gusto kong makadate”


“At sino naman kaya ang pinopormahan ng isang Christopher Alcaraz?”


“Yo…..uuuuu want to watch movie?” sabay nguso sa posters ng mga palabas sa sinehan ng araw na yun


“Ha?! Hwag muna ngayon may hinahantay pa akong magandang movie for this year I need to reserve a ticket just to watch that movie”


“Ganun ba? Sige next time na nga lang”


“Teka asan na ba si Eunice san ba sya nagpunta?”


“Dyan lang yun sabi nya sakin babalikan nya ako dito sa pwesto ko”


“Uy, masunurin ka ngayon ha..”


Ang totoo lang ayaw kong umalis sa tabi mo Yumi…


“Ayan na pala si Eunice”


“Yumi, andito ka pala”


“Oo nakita ako ni Tofie”


“Naku wala namang ibang makikita yan kung di ikaw”


“Ha?!”


“Hahaha.. just ignore it”


“So saan na ang tungo nyo ngayon?” tanong ni Yumi


“Wala naman nag-gagala lang naman ako, di ko lang alam kay Tofie kung may lakad sya”


“Wala susunod na lang ako sa inyo kung saan kayo pupunta”


“Okay sige wala din naman akong lakad sasama na lang din ako sa inyo”


“Ayos!” sabay sigaw ko sa tuwa ng marinig ang pagpayag ni Yumi na sumama sa amin


“Ang weird mo” , “Plak!”


“Aray masakit yun ha!”


“Aangal ka pa dyan, pagpasensyahan mo na yan Yumi para na naman narecharge ng walang power cable na nakakabit”


“Sanay na ako dyan sa kanya maraming mood swings”


“Huy wala akong mood swings at di ako moody”


“Oo hindi nga baliw lang”


“Oi sobra na yang paninira mo, Eunice”


“Bakit may angal ka?”


“Wala naman sinasabi ko lang”


“Good, ano tara Yumi dress shopping tayo”


“Dress shopping!?”


“Oo dress shopping!”


“Pero wala akong pera…”


“Ah ganun ba edi…. Shopping pa rin”


“Paano nga wala akong pera”


“Hmmm window shopping… kailangan ba ng pera? Ano game?”


“Game tara na dali…”


“Hoy teka wag nyo naman akong iwan dito”


“Bilisan mo kasi ang kupad mo naman eh”


“Tignan mo tong mga to sinabihan pa akong makupad samantalang tumakbo papalayo, naku mga BABAE talaga!!!!”


“Sasama ka ba o hindi?” sigaw ni Eunice sakin kaya sumunod na ako agad ng tinawag nila ako.


Lahat yata ng mga boutique na madaanan namin pinasok namili ng damit at isa-isang sinukat ni Eunice.


“Bagay ba Yumi?”


“Oo bagay sayo tignan ang cute”


“Talaga thanks, kung may pera lang talaga ako nabili ko na sana”


“Kaya lang window shopping muna tayo okay ba tapos balikan na lang natin”


“Miss patingin po ng damit na nakasuot sa mannequin”


“Okay ka lang ba dyan Tofie?” pagtatanong ni Yumi sakin habang nakaupo ako sa sulok at nalilibot ang paningin sa buong tindahan


“Okay lang don’t worry about me just enjoy what you are doing”


Isang ngiti lang ang isinukli sakin ni Yumi at muling ibinaling ang tingin kay Eunice.


“O, yan din maganda Eunice”


“Maganda ba?”


“Yup maganda ang color at design nya”


“Sige nga isukat mo”


“Ano?!”


“Ang sabi ko isukat mo!”


“Pero bakit?!”


“Wag ka na magtanong ng magtanong basta isukat mo hala pasok sa fitting room” pagkatapos ay isinara niya ang pinto ng fitting room at lumapit sakin si Eunice.


“Tignan mo sya Tofie”


“Bakit naman”


“Isa ka pa ang daming tanong basta tignan mo paglabas nya”


“Kung anu-ano talaga naiisip mo Eunice, teka titingin muna ako sa banda dun baka may matipuhan akong damit”


“Okay sige”


Tumayo ako at tinahak ang damit para sa mga lalake nagugustuhan ko rin ang pagwiwindow shopping at magaganda din naman ang mga style ng mga damit dito at may kalidad. Muli ako sumilip sa kinauupuan ni Eunice ngunit di ko na sya makita itatanong ko sana sa kanya kung bagay sakin ang napili kong polo.


Kinuha ko sa hanger at binitbit papunta sa kanilang dalawa.


“Ah, Eunice tignan mo nga kung bagay sakin ang polong….” At nalaglag na lang ang hawak kong hanger kung saan nakalagay ang dala kong polo.


Oh her eyes, her eyes
Make the stars look like they're not shining
Her hair, her hair
Falls perfectly without her trying

She's so beautiful
And I tell her every day

Yeah I know, I know
When I compliment her
She wont believe me
And its so, its so
Sad to think she don't see what I see


“Maganda ba, Tofie?” tanong sakin ni Yumi


Hindi ako makapagsalita, hindi ako makagalaw ang hirap huminga para akong natutunaw na ice cream sa harap nya. Samantalang si Eunice patuloy ang pagbungis-ngis sa reaction ko ng makita ko si Yumi.


But every time she asks me do I look okay
I say

When I see your face
There's not a thing that I would change
Cause you're amazing
Just the way you are
And when you smile,
The whole world stops and stares for awhile
Cause girl you're amazing
Just the way you are


“Hoy, Tofie tinatanong ka ni Yumi bagay ba?”


“Hmmm… you really are amazing being the way you are”


“Paktay kang bata ka!” sagot ni Eunice…