“Paktay kang bata ka!” muling sagot ni Eunice, habang hila-hila nito ang
mangas ng damit ko pero di ko sya pinansin sa kanyang ginagawa. Kaya
muli kong hinila ang mangas ko sa pagkakahila ni Eunice.
“Paktay na talaga…. Tofie….” Sabay hila muli sa mangas ng damit ko, habang nakatitig pa rin ako kay Yumi sa kanyang napakagandang mukha at suot na damit….
“Paktay ka sakin pag hindi mo tinigilang hilahin ang damit ko… Ano ba!!”
“Ayun…” sabay turo ng nguso…
“ha?!” bahagya kong inilapit ang tenga ko para marinig ang sasabihin ni Eunice..
“Tofie, ayun oh… ayun!” kaya sinundan ko ang direksyon ng kanyang nguso at magmukat-mukat ko ang mga di ko inaasahang mga tao pa ang papunta mismo sa direksyon naming papasok mismo sa store kung saan kami nakatayo.
Nanlaki ang aking mata at bigla akong nataranta di ko alam kung anung gagawin ko. Di ko man lang alam saan sisiksik o saan kukubli. Nang mapansin kami ni Yumi na nagkakagulo agad itong naglumapit samin.
“Hoy, anu bang nang yayari sa inyong dalawa para kayong nakakakita ng multo”
“Multo nga Yumi o mas malala pa sa multo mga mangkukulam….”
“Ano daw?!”
“Tofie explain anu ba talaga nangyayari sa inyo” kaya hinawakan ko ang kamay ni Yumi at sabay kaming sumilip sa may salamin para makita kung sino ang papalapit…
“Ayun Yumi…”
“Paktay nga!”
“Alam nyo na ngang paktay tayo… ano pa ginagawa nyo dyan… tago na tayo….” Boses ni Eunice na takot na takot…
Tumakbo si Eunice sa sulok ng store malapit sa employee’s entrance para hindi mapansin. Samantalang kami ni Yumi hindi bumitaw sa pagkakahawak sa isat-isa. Yun nga lang di malaman kung saan sisiksik o saan tatago.
“Dito tayo, Yumi…”
“Hindi pwede dyan makikita tayo agad”
“Eh saan tayo magtatago malapit na talaga nila tayong makita…”
Habang naka-upo kami at naghahanap ng mapagtataguan hanggang sa pumasok na sila ng store ngunit di pa rin kami nakakahanp ng lugar kung saan magtatago.
“What exactly are we looking for?”
“Basta, I wanna see new trends para naman may maiba akong maisuot!”
“Actually we been here yesterday and till now hindi ka pa rin nakakapagdecide kung anung bibilhin mo!”
“Girls, pwede ba how can I choose if you can’t keep your mouth shut!”
Umiling lang dalawang babaeng kaninang nakikipagtalo sa nagiisang babaeng huling nagsalita at nagumpisa na sila maglibot sa tindahan.
“Tofie…” bulong ni Yumi
“Hmmm…”
“Ayun oh…” lumingon ako nakaturo ang kamay ni Yumi sa dressing room
“Galing mo talaga…”
Dahan dahan at maingat kaming humakbang ng nakayuko para hindi mapansin at nang marating namin ang dressing room. Marahan kong binuksan ang pinto at pinaunang pumasok si Yumi samantalang ako sumunod naman. Muli ko namang sinarado ang pinto at naghintay ng mga sumunod na pangyayari.
“Girl what do you thing about this…?”
“Ehmmm… ayaw ko ng kulay masyadong lost age…”
“Ha!? Maganda naman ah!”
“Wag mo akong tanungin kung ayaw mo ng opinion ko!”
“Okay! Sabi mo eh… Miss yung isang kulay patingin”
“At talagang gusto mo ang design nyan”
“Kulay lang ang ayaw mo kaya yun lang ang pinalitan ko!”
“Whatever!!”
“Wait lang girls fit ko lang kung okay sakin”
“Do whatever you please!!”
Naramdaman ko ang dahan-dahang pagyabag ng paa niya papalapit sa dressing room kung saan kami nagkukubli. Kaya naisipan kong sumilip sa siwang ng pintuan at nang makita kong tama ang hinala ko sinabihan ko si Yumi.
“Papalapit sya sa atin”
Ramdam ko ang kaba ni Yumi dahil hindi maipinta ang mukha niya ng mga oras na yun. Hinawakan ko ang kanyang kamay muli para makalma sya sa kung anumang nararamdaman nya. At nang makita naming hinawakan niya ang knob ng pinto ng dressing room, humigpit ang kapit ni Yumi sa aking mga kamay. Pati rin ako mas lalo kong hinigpitan ang hawak sa kanya. Parang mga batang paslit na takot paghiwalayin.
Parang di pa nakuntento sa ginawang paghila sa knob dahil nakasara mula sa loob ang pinto. Bigla na lang syang nagsalita.
“Bakit sarado ang dressing room na ito, alam naman nilang dito ako madalas gumamit para magfit ng damit, Miss bakit sarado ang dressing room na ito?”
Nagpapawis ang noo ko ng malamig magkahalong pakiramdam ang nasa katawan ko ngayon, di ko maipinta at di ko maunawaan.
“Hindi Maam bukas po yan”
“Anong bukas eh sarado nga ikaw kaya magbukas para malaman mo ang sarado sa bukas”
Napapikit na lang si Yumi sa mga sumunod na pangyayari at unti-unti gumalaw ang aking mga bisig para yakapin siya. Di ko alam bakit na lang nagkusang gumalaw ang aking mga bisig para yakapin sya.
I can feel the magic floating in the air
Being with you gets me that way
I watch the sunlight dance across your face and I've
Never been this swept away
All my thoughts just seem to settle on the breeze
When I'm lying wrapped up in your arms
The whole world just fades away
The only thing I hear
Is the beating of your heart
Tumigil ang oras yun ang pakiramdam ko nawala ang bawat boses at ingay na naririnig ko di ko napansin na may mga pader na nakapalibot sa aming dalawa. Ang sumunod na pangyayari na lang ang tanging nagsabi ng nararamdaman ko para kay Yumi.
'Cause I can feel you breathe
It's washing over me
Suddenly I'm melting into you
There's nothing left to prove
Baby all we need is just to be
Caught up in the touch
The slow and steady rush
Baby, isn't that the way that love's supposed to be
I can feel you breathe
Just breathe
In a way I know my heart is waking up
As all the walls come tumbling down
I'm closer than I've ever felt before
And I know
And you know
There's no need for words right now
Itinaas ko ang kanyang mukha at nakita ang mga pangamba sa kanyang mga mata hindi ako umusal ng kahit isang salita kahit isang wika hindi ko ginawa bagkus gusto kong maramdaman nya ang pagmamahal ko para sa kanya. Inilapit ko ang aking mukha sa kanyang mukha at dumampi ang aking labi sa kanyang labi.
Caught up in the touch
The slow and steady rush
Baby, isn't that the way that love's supposed to be
I can feel you breathe
Just breathe
I can feel the magic floating in the air
Being with you gets me that way
Mga pangyayaring hindi kailangan ng paliwanag salita o kahit anumang pamamaraan. Na ang katumbas ng lahat ay isang halik lamang.
“Paktay na talaga…. Tofie….” Sabay hila muli sa mangas ng damit ko, habang nakatitig pa rin ako kay Yumi sa kanyang napakagandang mukha at suot na damit….
“Paktay ka sakin pag hindi mo tinigilang hilahin ang damit ko… Ano ba!!”
“Ayun…” sabay turo ng nguso…
“ha?!” bahagya kong inilapit ang tenga ko para marinig ang sasabihin ni Eunice..
“Tofie, ayun oh… ayun!” kaya sinundan ko ang direksyon ng kanyang nguso at magmukat-mukat ko ang mga di ko inaasahang mga tao pa ang papunta mismo sa direksyon naming papasok mismo sa store kung saan kami nakatayo.
Nanlaki ang aking mata at bigla akong nataranta di ko alam kung anung gagawin ko. Di ko man lang alam saan sisiksik o saan kukubli. Nang mapansin kami ni Yumi na nagkakagulo agad itong naglumapit samin.
“Hoy, anu bang nang yayari sa inyong dalawa para kayong nakakakita ng multo”
“Multo nga Yumi o mas malala pa sa multo mga mangkukulam….”
“Ano daw?!”
“Tofie explain anu ba talaga nangyayari sa inyo” kaya hinawakan ko ang kamay ni Yumi at sabay kaming sumilip sa may salamin para makita kung sino ang papalapit…
“Ayun Yumi…”
“Paktay nga!”
“Alam nyo na ngang paktay tayo… ano pa ginagawa nyo dyan… tago na tayo….” Boses ni Eunice na takot na takot…
Tumakbo si Eunice sa sulok ng store malapit sa employee’s entrance para hindi mapansin. Samantalang kami ni Yumi hindi bumitaw sa pagkakahawak sa isat-isa. Yun nga lang di malaman kung saan sisiksik o saan tatago.
“Dito tayo, Yumi…”
“Hindi pwede dyan makikita tayo agad”
“Eh saan tayo magtatago malapit na talaga nila tayong makita…”
Habang naka-upo kami at naghahanap ng mapagtataguan hanggang sa pumasok na sila ng store ngunit di pa rin kami nakakahanp ng lugar kung saan magtatago.
“What exactly are we looking for?”
“Basta, I wanna see new trends para naman may maiba akong maisuot!”
“Actually we been here yesterday and till now hindi ka pa rin nakakapagdecide kung anung bibilhin mo!”
“Girls, pwede ba how can I choose if you can’t keep your mouth shut!”
Umiling lang dalawang babaeng kaninang nakikipagtalo sa nagiisang babaeng huling nagsalita at nagumpisa na sila maglibot sa tindahan.
“Tofie…” bulong ni Yumi
“Hmmm…”
“Ayun oh…” lumingon ako nakaturo ang kamay ni Yumi sa dressing room
“Galing mo talaga…”
Dahan dahan at maingat kaming humakbang ng nakayuko para hindi mapansin at nang marating namin ang dressing room. Marahan kong binuksan ang pinto at pinaunang pumasok si Yumi samantalang ako sumunod naman. Muli ko namang sinarado ang pinto at naghintay ng mga sumunod na pangyayari.
“Girl what do you thing about this…?”
“Ehmmm… ayaw ko ng kulay masyadong lost age…”
“Ha!? Maganda naman ah!”
“Wag mo akong tanungin kung ayaw mo ng opinion ko!”
“Okay! Sabi mo eh… Miss yung isang kulay patingin”
“At talagang gusto mo ang design nyan”
“Kulay lang ang ayaw mo kaya yun lang ang pinalitan ko!”
“Whatever!!”
“Wait lang girls fit ko lang kung okay sakin”
“Do whatever you please!!”
Naramdaman ko ang dahan-dahang pagyabag ng paa niya papalapit sa dressing room kung saan kami nagkukubli. Kaya naisipan kong sumilip sa siwang ng pintuan at nang makita kong tama ang hinala ko sinabihan ko si Yumi.
“Papalapit sya sa atin”
Ramdam ko ang kaba ni Yumi dahil hindi maipinta ang mukha niya ng mga oras na yun. Hinawakan ko ang kanyang kamay muli para makalma sya sa kung anumang nararamdaman nya. At nang makita naming hinawakan niya ang knob ng pinto ng dressing room, humigpit ang kapit ni Yumi sa aking mga kamay. Pati rin ako mas lalo kong hinigpitan ang hawak sa kanya. Parang mga batang paslit na takot paghiwalayin.
Parang di pa nakuntento sa ginawang paghila sa knob dahil nakasara mula sa loob ang pinto. Bigla na lang syang nagsalita.
“Bakit sarado ang dressing room na ito, alam naman nilang dito ako madalas gumamit para magfit ng damit, Miss bakit sarado ang dressing room na ito?”
Nagpapawis ang noo ko ng malamig magkahalong pakiramdam ang nasa katawan ko ngayon, di ko maipinta at di ko maunawaan.
“Hindi Maam bukas po yan”
“Anong bukas eh sarado nga ikaw kaya magbukas para malaman mo ang sarado sa bukas”
Napapikit na lang si Yumi sa mga sumunod na pangyayari at unti-unti gumalaw ang aking mga bisig para yakapin siya. Di ko alam bakit na lang nagkusang gumalaw ang aking mga bisig para yakapin sya.
I can feel the magic floating in the air
Being with you gets me that way
I watch the sunlight dance across your face and I've
Never been this swept away
All my thoughts just seem to settle on the breeze
When I'm lying wrapped up in your arms
The whole world just fades away
The only thing I hear
Is the beating of your heart
Tumigil ang oras yun ang pakiramdam ko nawala ang bawat boses at ingay na naririnig ko di ko napansin na may mga pader na nakapalibot sa aming dalawa. Ang sumunod na pangyayari na lang ang tanging nagsabi ng nararamdaman ko para kay Yumi.
'Cause I can feel you breathe
It's washing over me
Suddenly I'm melting into you
There's nothing left to prove
Baby all we need is just to be
Caught up in the touch
The slow and steady rush
Baby, isn't that the way that love's supposed to be
I can feel you breathe
Just breathe
In a way I know my heart is waking up
As all the walls come tumbling down
I'm closer than I've ever felt before
And I know
And you know
There's no need for words right now
Itinaas ko ang kanyang mukha at nakita ang mga pangamba sa kanyang mga mata hindi ako umusal ng kahit isang salita kahit isang wika hindi ko ginawa bagkus gusto kong maramdaman nya ang pagmamahal ko para sa kanya. Inilapit ko ang aking mukha sa kanyang mukha at dumampi ang aking labi sa kanyang labi.
Caught up in the touch
The slow and steady rush
Baby, isn't that the way that love's supposed to be
I can feel you breathe
Just breathe
I can feel the magic floating in the air
Being with you gets me that way
Mga pangyayaring hindi kailangan ng paliwanag salita o kahit anumang pamamaraan. Na ang katumbas ng lahat ay isang halik lamang.
No comments:
Post a Comment