Nararamdaman ko na ang bawat pawis sa aking likuran habang unti-unting tumutulo at nasisipsip ng aking damit.
“Konti na lang sana umabot ako, isang hagdan na lang, isang hagdan na lang…” at nang matapos kong baybayin ang bawat baiting ng hagdan, agad akong lumiko para dumiretso sa pintuan ng salubungin ako ng…
“Mr. Alcaraz, why are you late?” sabay salo ng patpat sa ilalim ng ilong ko, para akong ooperahan sa itsura ko para saluhin ang ilong ko ng patpat. Mamalasin ba ako ngayong araw, Ang aga ko namang gumising nalate lang talaga ako dahil naghahantay ako kay Yumi. Pero di ko dapat gawing rason yun isip dali isip Tofie.
“Sorry Ms. Dulce, I’m late because of there was… there was..”
“What? Mr. Alcaraz”
“There was an emergency, yes… yes… emergency my cousin called she’s about to give birth to my new nephew”
“Are you the father?”
“Of course not!” astig diretsong English to tsong dugo ilong ko, may kasama pa yang head gestures sabay simangot
“Bakit parang mas excited ka pa sa tatay, hindi naman pala ikaw ang ama” malakas na boses ni Ms. Dulce habang nakapamewang.
“Ms. Dulce, I saw him with a girl earlier this morning” asar may asungot na naman si Julius talaga pasaway ka kahit kailan pahamak ka…
“What did you said Mr. Castillio?”
“Yes, Ms. Dulce I saw Christopher together with the girl earlier this morning. I think he is courting that girl. Nakita ko pa nga pong nakaluhod sya infront of the girl”
Pati ba naman yun Julius, pati ba naman ang diskarte ko kay Yumi papakialaman mo? Humanda ka mamaya sakin… umuusok na talaga ang tenga ko sa inis sa kanya.
“So emergency pala Mr. Alcaraz can you explain this?”
“I’m sorry Ms. Dulce…”
“Okay so much for the arguments, I will not tolerate this attitude for your punishment Mr. Alcaraz doon ka sa likod tumayo hanggang matapos ang subject na ito”
Habang naglalakad ako papunta sa likuran ng klase, nakuha ko pang tumingin kay Julius na nakangiti sa akin. Malas na nga talaga isang oras na nakatayo, tignan ko kung tatagal ang mga binti ko habang nakatayo lang at nakikinig sa klase ni Ms. Terror.
“As I were saying, bring out notes and let’s discuss about the tones of voices or the vocal range. Let’s start first with Bass, yes Mr. Ronald Ciudad can you define to us what is bass tone?”
“Yes, Ms. Dulce, bass tone a type of male singing voice and possesses the lowest vocal range of all voice types”
“Very good Mr. Cuidad, male singing voice with the lowest vocal range a good example for this type of vocal range are Dan Britton, JD Sumner and James "Big Chief" Wetherington” pagkasulat sa pisara ng mga pangalan ng mga kilalang mang-aawit agad na humarap si Ms. Dulce at ibinagsak ang yeso sa table.
“Next Baritone, what is baritone? Yes Ms. Estrada”
“Ms. Dulce baritone?”
“Are you deaf, Ms. Estrada?”
“No Ms. Dulce”
“Good so there is no need to repeat the question again and again”
Umandar na naman ang kasungitan ni Ms. Terror at kahit nasa dulo ako kitang kita ko ang panlalaki ng mga mata niya dahil sa pagtatanong niya kay Eunice.
“Yes Ms. Dulce, baritone type of male singing voice that lies between the bass and tenor voices. It is the most common male voice”
“Thank you Ms. Estrada, you may now take your seat or if you want you can join Mr. Alcaraz at the back” sabay turo ng kamay ni Ms. Dulce sa kinatatayuan ako. Kaya mas lalo akong pinagpawisan kung kanina dahil sa pagod at pagtakbo ngayon ay dahil sa kahihiyan.
Sumulyap sakin si Eunice at nang magkasalubong ang aming mga mata agad akong tumingin palayo at ibinaling ang atensyon sa labas ng bintana. Samantalang si Eunice naman agad umupo sa kanyang silya at yumuko.
Ang taray mo talaga Ms. Terror, maligawan ka lang ng lalake tyak babait ka…
“As I was saying famous Baritones singers include John Charles Thomas, Lawrence Tibbett, Leonard Warren and Robert Merrill.”
Ang tagal ng mga discussion sa loob ng klase para na akong baliw kahit na anung topic pa ang kanilang pinaguusapan at kahit ano pang tinatanong ni Ms. Terror sa buong klase tyak di nya ako papansinin dahil may punishment ako sa pagiging late. Lumilipad ang imagination ko tungkol kay Yumi.
Ilang awit pa ba ang aawitin o giliw ko?
Ilang ulit pa ba ank uulitin o giliw ko?
Tatlong oras na akong nagpapacute sa 'yo
'Di mo man lang napapansin ang bagong t-shirt ko
Ilang isaw pa ba ang kakainino giliw ko?
Ilang tansan pa ba ang iipunin o giliw ko?
Gagawin ko ang lahat pati ang thesis mo
Huwag mo lang ipagkait ang hinahanap ko
Ang pinakamaganda at pinaka-mamahal kong si Yumi, habang naglalakad kami papasok ng campus magkahawak kamay at bago maghiwalay hahalik sa akin at sasabihin ang mga katagang “I Love you Tofie” hay ang sarap ng pakiramdam ang ganda ng mundo ang sarap ng buhay. Makulay at maaraw ang lahat basta kasama kita lang kita.
Sagutin mo lang ako aking sinta'y
Walang humpay na ligaya
At aasahang iibigin ka
Sa tangahali sa gabi at umaga
Huwag ka sanang magtanong at magduda
Dahil ang puso ko'y walang pangamba
Lahat tayo'y mabubuhay ng tahamik at buong
Ligaya
“Mr. Alcaraz…” sigaw ni Ms. Dulce
Para akong ginising sa isang magandang panaginip at si Ms. Dulce ang may kagagawan kung bakit nasira.
“Yes, Ms. Dulce?”
“Your voice is baritone, right?”
“Ah yes?”
“Infront now… and sing a few sample lines…”
“Me… infront, sing?”
“Bingi ka na rin ba Mr. Alcaraz?”
Nanahimik na ako, ipapain na naman ako sa mga leon….
No comments:
Post a Comment