Nalungkot
ako sa nangyari ngayong umaga parang hindi pabor kay Tofie ang oras nay
un, hindi nya deserve na magkaganun, di ko alam tuloy sa sarili ko kung
magagalit ako kay Julius sa ginawa niyang pag-entra sa usapan naming
gayong kinausap ko pa si Tofie at wala namang ginagawang masama si Tofie
sakin.
“Yumi umamin ka nga naliligaw ba si Christopher sayo?” habang tuloy pa rin ang paglakad naming at hawak niya ang aking kamay pero ramdam kong nakatingin siya sa malayo.
“Hin… hindi bakit mo naman naitanong?”
“Mas maigi na yung maliwanag isa pa wag kang magdidikit sa katulad niya”
“Teka wala namang ginagawang masama si Tofie inalalayan niya nga ako sa bus siya rin ang nagbayad ng pamasahe ko at nalibre niya na rin ako ng lunch”
“Ano?”
Patay di ko dapat sinabi yun “Oo, kasama ko siya minsan maglunch at siya ang nanglibre sakin”
“Kailan ka pa sumama sa kanya at natutong kumain sa mga canteen sa labas, kung kailangan sunduin kita sa bahay mula pagpasok at paghatid gagawin ko pati sa lunch break huwag lang ka lang sumama sa kanya”
“Bakit ba ang sama ng tingin mo kay Tofie wala naman syang ginagawang masama laban sayo”
“Sayo wala, pero sakin meron Yumi ako nanliligaw sayo ang matagal na at hanggang ngayon naghahantay pa rin sayo, sa sagot mo”
Sa pagkakataong ito naipinid ko ng lubusan ang aking mga labi para manahimik dahil wala akong maisagot sa mga sinabi ni Julius pero kung tutuusin may punto siya sa kanyang mga sinabi dahil kung paguusapan ang tagal ng pagkakakilanlan naming dalawa mas lamang si Julius keysa kay Tofie.
Tuloy tuloy kaming naglakad ni Julius hanggang sa marating naming ang aking room assignment, kung kanina nagmamadali ako at nagaasam na umabot sa first subject ko ngayon parang wala na sakin kung umabot man ako sa first subject ko o hindi kung mapagalitan man o hindi, parang lahat nonsense sakin nung umagang yun.
“Dito na tayo Yumi”
“Sige, salamat Julius”
“Ah Yumi, mamayang breaktime pupuntahan kita at sabay tayong kakain kung sino man ang mauna maghantayan tayo, naintindihan mo ba?”
“Medyo nagiging OA kana Julius, di pa naman tayo ni hindi tayo”
“OA na kung OA pero napakalaki kong ***** oras na pinakawalan ko ang pagkakataong dapat tayong dalawa ang magkasama”
Nagpaalam sakin si Julius at lumakad papalayo, habang unti-unting nawawala siya sa aking paningin nakikita ko ding naghahabol sya ng oras niya para umabot sa kanyang klase. Pero napailing na lang ako sa kanyang mga sinabi.
“Ms. Santos, how rude are to come to my class at this time”
“Sorry Sir Romulo, I didn’t mean to be late at your class its just that my trip went wreck but I managed to get to school even I encounter difficulties travelling”
“Well sorry for you but Christopher Columbus managed to overcome all the sufferings as they travel and you must do what Columbus have done in order to discover the new land”
Sa lahat talaga ng maaring mabanggit sa oras na ito si Columbus pa ang dapat bang sumalubong sa daungan ko at higit pa riyan kapangalan pa ni Tofie. Tiyak mahabang paliwanagan it okay Sir Romulo, siya ang history teacher naming, palagi nyang nacocompare ang daily duties namin as a student sa history kung si Magellan ay buhay pa at si Mc Arthur ay bumalik. Parang lahat sa kanya may relationship sa past. Kahit sa pangaral nakaka-inis na rin at nakakasawa naring pakinggan ang lahat ng kanyang paliwanag pero wag ka minsan may sense.
“Again Ms. Santos I don’t what this thing to happen again, you’re here to learn and gain knowledge like the explorers and historians and not to be late again”
“Yes Sir Romulo”
“Fine then you may now take your seat”
Buti na lang nakuha ko ng medaling paraan para matanggap ni Mr. Romulo ang reason ko bakit ako late ngayon, akala ko buong period namin puro paliwanagan na lang ang gagawin ko sa harap ng klase.
“Hoy, Yumi ang ganda at ang galing ng reason mo para makalusot kay Mr. Timeman paano mo naman nabuo ang ganung kwento may paawa effect ka pa”
“Kaw talaga Cheska, wala yun matraffic kasi talaga isa pa napuyat ako sa kagagawa ng mga assignments natin at projects para sa nalalamin na prelim, mamaya na tayo mag-usap baka patayuin na naman ako sa gitna ng klase at wala na akong maisagot o maidahilan sa kanya”
“Sinabi mo sige, mamayang break”
Buti na lang di nahalata ni Cheska bakit ako late o di man lang niya napansin na medyo malungkot ako ngayong umaga, sana hindi nya malaman ang tungkol kay Tofie tiyak akong puro pangungutya ang abot ko sa kanila isa pa tiyak di nila tatantanan si Tofie.
Tuloy sa pagpapaliwanag si Sir Romulo sa harapan ng klase kung saan naputol ang usapan dahil dumating ako ng late sa klase niya, pero wala pa rin ako sa ulirat para makinig sa kanyang mga sinasabi parang lahat ng kanyang sinasabi pasok sa kanang tenga ko labas sa kaliwang tenga ko.
“Ms. Santos, kindly read infront of the class the history of Barter the Acient Marketing Strategy”
Ayos din to si Sir Romulo kung di ako ang pinasusulat ng lesson plan niya ako pa ang narrator ng klase nya tapos isang beses lang ako na late aba parang gusto na akong parusahan ng din a muli pang maulit ang pangyayari.
“Ms. Santos” muli niyang tawag sa aking pangalan
“Hoy, Yumi Santos tumayo ka na diyan” kalabit ni Amy
“Oo eto na nga, tatayo na nga” tumayo ako dala ang aklat namin sa history at unti-unting lupit sa harapan, pagkatapos ay tumalikod sa pisara at nagumpisang basahin ang pahina kung saan binanggit niyang basahin ko sa harap ng klase.
Ang kalakalang barter ay nagumpisa sa ibat ibang panig ng daigdig. Ang kalakalang ito ay karaniwang nagaganap malapit sa mga daungan dahil mula sa paglalayag galing sa ibang lugar mas nakukuha ng mga mangangalakal ang mga produkto kung bagong bagsak lamang sa daungan isa na rin sa nagiging paraan ng mangangalakal ang pagtaas ng presyo ng bilihin habang lumalayo sa daungan.
At muling nagsalita si Sir Romulo sa harap ng klase. “Ito ang kalakalang legal sa panahon ng ating mga ninuno pero sa ibang lugar may ibat ibang klase ng illegal na kalakalan na nangyayari sa ilang na panig ng daungan, sige Ms. Santos ituloy mo ang pagbabasa sa pahina 87” agad ko naming binuklat ang sinabing pahina ni Sir Romulo at unti-unting binasa sa harap ng klase.
Ngunit sa ibang panig ng daungan may mga kalakalan na walang kontrol ang kasalukuyang gobyerno, ito ang mga kalakalang illegal o mga kalakal na walang pahintulot na kung saan ang mga palitan ng kalakal ay mga nakaw na mga alahas, mamahaling bato at kahit na buhay ng dalaga o binata at kahit na magkasintahan ay pilit na pinaghihiwalay para ipakasal sa ibang babae o lalake upang mapagisa o mapalawig ang kanilang kayamanan at nasasakupan.
Para akong sinampal sa aking mga nabasa ang tagal kong nakatitig sa mga letrang nakasulat sa libro, di ko mawari ngunit ang sakit na malaman na kahit anung pilit mong mahalin ang isang tao ngunit ang daming humahadlang.
“Ms. Santos, are you okay?”
Ngunit di ako sumagot sa pagtatanong sakin ng aking guro
“Ms. Santos?”
“Po, Sir… Sir Romulo?”
“Are you okay Ms. Santos?”
“Yes, Sir I am okay sorry for the interruption I got dizzy reading the small letters in this book?”
“You better get you eyes check”
“Yes, Sir I will”
At biglang nagring ang bell hudyat ng pagtatapos ng 1st period ng klase para sa araw na ito.
“Tomorrow we will continue our discussion about the Barter and the Laws so better study thoses areas because I will definitely give you a quiz, Class dismissed you may now take you lunch break”
At ang lahat ng mga estudyante ay tumayo sa kanilang kinauupuan at naglakad papalabas ng sillid, samantalang ako ay nanatiling nakatingin sa mga lalakad na mga estudyante.
“Hoy, Yumi nagdaday-dreaming ka na naman ba dyan?” tanong ni Crizzy
“Hindi naman, Crizzy bakit?”
“Baka hinahantay si Prince Charming nya” sabat ni Amy
“Hindi anu ba kayo may iniisip lang ako”
“Pwes kung anu man yang iniisip mo Yumi, tumingin ka muna sa labas at may naghahantay na sayo ayun mo nakadungaw”
Ibibaling ko ang aking tingin sa bintana at nakita ko si Julius at muling syang kumaway at ngumiti nang makita akong nakatingin sa kanya.
“Eto na ang bag mo ayusin mo na gamit mo at lunch na gutom na ako saan kaya masarap kumain?”
“Sis, I heared may bagong bukas na resto sa mall lets check it out” pagaaya ni Amy
“Sure” sagot naman ni Cheska
Sabay sabay kaming lumabas ng silid at sumalubong naman si Julius sa aming tatlo.
“Hi Cheska, Amy and Crizzy”
“Hi Julius let’s have a lunch we heared there is a new resto tara subukan natin ang food”
“Okay lang bang sumama ako?”
“Oo naman basta treat mo kami sa dessert”
“Deal!”
“Ano tara na?” pagtatanong ni Cheska
At sabay sabay kaming lumakad papalabas ng mahabang pasilio dala ni Julius ang aking bag habang hawak ko naman ang ilang libro at folders ko. Ngunit ko di sumagi sa isip ko ang mga sunod na nangyari.
Pagliko naming mula sa pasilio siya naming bungad ni Tofie sa barkada humahangos at hinahabol ang paghinga ngunit parang natulala ng makitang kasama ko si Julius at ang ibang kaibigan ko. Walang nagawa si Tofie kung di ang sumandal sa pader at tumungo habang dumadaan kami.
“Who is he?” tanong ni Amy
“I don’t know ngayon ko lang siya nakita dito sa area natin” sagot naman ni Crizzy
“Kung sino man siya good thing gumilid sya sa dinaraanan natin kung hindi humahanap siya ng gulo”
“Cheska, wag naman niyong pagisipan ng masama yung tao”
“Okay okay sabi mo Yumi, I will listen”
Di ako makalingon sa kinatatayuan ni Tofie para kamustahin sya o magsorry sa nangyari kaninang umaga at ngayong umaga para tingin ko di nya ako mapapatawad sa nangyari. Bumulong na lang ako sa aking isipan at nagsabi ng “Sorry Tofie, I’m really sorry”
“Yumi umamin ka nga naliligaw ba si Christopher sayo?” habang tuloy pa rin ang paglakad naming at hawak niya ang aking kamay pero ramdam kong nakatingin siya sa malayo.
“Hin… hindi bakit mo naman naitanong?”
“Mas maigi na yung maliwanag isa pa wag kang magdidikit sa katulad niya”
“Teka wala namang ginagawang masama si Tofie inalalayan niya nga ako sa bus siya rin ang nagbayad ng pamasahe ko at nalibre niya na rin ako ng lunch”
“Ano?”
Patay di ko dapat sinabi yun “Oo, kasama ko siya minsan maglunch at siya ang nanglibre sakin”
“Kailan ka pa sumama sa kanya at natutong kumain sa mga canteen sa labas, kung kailangan sunduin kita sa bahay mula pagpasok at paghatid gagawin ko pati sa lunch break huwag lang ka lang sumama sa kanya”
“Bakit ba ang sama ng tingin mo kay Tofie wala naman syang ginagawang masama laban sayo”
“Sayo wala, pero sakin meron Yumi ako nanliligaw sayo ang matagal na at hanggang ngayon naghahantay pa rin sayo, sa sagot mo”
Sa pagkakataong ito naipinid ko ng lubusan ang aking mga labi para manahimik dahil wala akong maisagot sa mga sinabi ni Julius pero kung tutuusin may punto siya sa kanyang mga sinabi dahil kung paguusapan ang tagal ng pagkakakilanlan naming dalawa mas lamang si Julius keysa kay Tofie.
Tuloy tuloy kaming naglakad ni Julius hanggang sa marating naming ang aking room assignment, kung kanina nagmamadali ako at nagaasam na umabot sa first subject ko ngayon parang wala na sakin kung umabot man ako sa first subject ko o hindi kung mapagalitan man o hindi, parang lahat nonsense sakin nung umagang yun.
“Dito na tayo Yumi”
“Sige, salamat Julius”
“Ah Yumi, mamayang breaktime pupuntahan kita at sabay tayong kakain kung sino man ang mauna maghantayan tayo, naintindihan mo ba?”
“Medyo nagiging OA kana Julius, di pa naman tayo ni hindi tayo”
“OA na kung OA pero napakalaki kong ***** oras na pinakawalan ko ang pagkakataong dapat tayong dalawa ang magkasama”
Nagpaalam sakin si Julius at lumakad papalayo, habang unti-unting nawawala siya sa aking paningin nakikita ko ding naghahabol sya ng oras niya para umabot sa kanyang klase. Pero napailing na lang ako sa kanyang mga sinabi.
“Ms. Santos, how rude are to come to my class at this time”
“Sorry Sir Romulo, I didn’t mean to be late at your class its just that my trip went wreck but I managed to get to school even I encounter difficulties travelling”
“Well sorry for you but Christopher Columbus managed to overcome all the sufferings as they travel and you must do what Columbus have done in order to discover the new land”
Sa lahat talaga ng maaring mabanggit sa oras na ito si Columbus pa ang dapat bang sumalubong sa daungan ko at higit pa riyan kapangalan pa ni Tofie. Tiyak mahabang paliwanagan it okay Sir Romulo, siya ang history teacher naming, palagi nyang nacocompare ang daily duties namin as a student sa history kung si Magellan ay buhay pa at si Mc Arthur ay bumalik. Parang lahat sa kanya may relationship sa past. Kahit sa pangaral nakaka-inis na rin at nakakasawa naring pakinggan ang lahat ng kanyang paliwanag pero wag ka minsan may sense.
“Again Ms. Santos I don’t what this thing to happen again, you’re here to learn and gain knowledge like the explorers and historians and not to be late again”
“Yes Sir Romulo”
“Fine then you may now take your seat”
Buti na lang nakuha ko ng medaling paraan para matanggap ni Mr. Romulo ang reason ko bakit ako late ngayon, akala ko buong period namin puro paliwanagan na lang ang gagawin ko sa harap ng klase.
“Hoy, Yumi ang ganda at ang galing ng reason mo para makalusot kay Mr. Timeman paano mo naman nabuo ang ganung kwento may paawa effect ka pa”
“Kaw talaga Cheska, wala yun matraffic kasi talaga isa pa napuyat ako sa kagagawa ng mga assignments natin at projects para sa nalalamin na prelim, mamaya na tayo mag-usap baka patayuin na naman ako sa gitna ng klase at wala na akong maisagot o maidahilan sa kanya”
“Sinabi mo sige, mamayang break”
Buti na lang di nahalata ni Cheska bakit ako late o di man lang niya napansin na medyo malungkot ako ngayong umaga, sana hindi nya malaman ang tungkol kay Tofie tiyak akong puro pangungutya ang abot ko sa kanila isa pa tiyak di nila tatantanan si Tofie.
Tuloy sa pagpapaliwanag si Sir Romulo sa harapan ng klase kung saan naputol ang usapan dahil dumating ako ng late sa klase niya, pero wala pa rin ako sa ulirat para makinig sa kanyang mga sinasabi parang lahat ng kanyang sinasabi pasok sa kanang tenga ko labas sa kaliwang tenga ko.
“Ms. Santos, kindly read infront of the class the history of Barter the Acient Marketing Strategy”
Ayos din to si Sir Romulo kung di ako ang pinasusulat ng lesson plan niya ako pa ang narrator ng klase nya tapos isang beses lang ako na late aba parang gusto na akong parusahan ng din a muli pang maulit ang pangyayari.
“Ms. Santos” muli niyang tawag sa aking pangalan
“Hoy, Yumi Santos tumayo ka na diyan” kalabit ni Amy
“Oo eto na nga, tatayo na nga” tumayo ako dala ang aklat namin sa history at unti-unting lupit sa harapan, pagkatapos ay tumalikod sa pisara at nagumpisang basahin ang pahina kung saan binanggit niyang basahin ko sa harap ng klase.
Ang kalakalang barter ay nagumpisa sa ibat ibang panig ng daigdig. Ang kalakalang ito ay karaniwang nagaganap malapit sa mga daungan dahil mula sa paglalayag galing sa ibang lugar mas nakukuha ng mga mangangalakal ang mga produkto kung bagong bagsak lamang sa daungan isa na rin sa nagiging paraan ng mangangalakal ang pagtaas ng presyo ng bilihin habang lumalayo sa daungan.
At muling nagsalita si Sir Romulo sa harap ng klase. “Ito ang kalakalang legal sa panahon ng ating mga ninuno pero sa ibang lugar may ibat ibang klase ng illegal na kalakalan na nangyayari sa ilang na panig ng daungan, sige Ms. Santos ituloy mo ang pagbabasa sa pahina 87” agad ko naming binuklat ang sinabing pahina ni Sir Romulo at unti-unting binasa sa harap ng klase.
Ngunit sa ibang panig ng daungan may mga kalakalan na walang kontrol ang kasalukuyang gobyerno, ito ang mga kalakalang illegal o mga kalakal na walang pahintulot na kung saan ang mga palitan ng kalakal ay mga nakaw na mga alahas, mamahaling bato at kahit na buhay ng dalaga o binata at kahit na magkasintahan ay pilit na pinaghihiwalay para ipakasal sa ibang babae o lalake upang mapagisa o mapalawig ang kanilang kayamanan at nasasakupan.
Para akong sinampal sa aking mga nabasa ang tagal kong nakatitig sa mga letrang nakasulat sa libro, di ko mawari ngunit ang sakit na malaman na kahit anung pilit mong mahalin ang isang tao ngunit ang daming humahadlang.
“Ms. Santos, are you okay?”
Ngunit di ako sumagot sa pagtatanong sakin ng aking guro
“Ms. Santos?”
“Po, Sir… Sir Romulo?”
“Are you okay Ms. Santos?”
“Yes, Sir I am okay sorry for the interruption I got dizzy reading the small letters in this book?”
“You better get you eyes check”
“Yes, Sir I will”
At biglang nagring ang bell hudyat ng pagtatapos ng 1st period ng klase para sa araw na ito.
“Tomorrow we will continue our discussion about the Barter and the Laws so better study thoses areas because I will definitely give you a quiz, Class dismissed you may now take you lunch break”
At ang lahat ng mga estudyante ay tumayo sa kanilang kinauupuan at naglakad papalabas ng sillid, samantalang ako ay nanatiling nakatingin sa mga lalakad na mga estudyante.
“Hoy, Yumi nagdaday-dreaming ka na naman ba dyan?” tanong ni Crizzy
“Hindi naman, Crizzy bakit?”
“Baka hinahantay si Prince Charming nya” sabat ni Amy
“Hindi anu ba kayo may iniisip lang ako”
“Pwes kung anu man yang iniisip mo Yumi, tumingin ka muna sa labas at may naghahantay na sayo ayun mo nakadungaw”
Ibibaling ko ang aking tingin sa bintana at nakita ko si Julius at muling syang kumaway at ngumiti nang makita akong nakatingin sa kanya.
“Eto na ang bag mo ayusin mo na gamit mo at lunch na gutom na ako saan kaya masarap kumain?”
“Sis, I heared may bagong bukas na resto sa mall lets check it out” pagaaya ni Amy
“Sure” sagot naman ni Cheska
Sabay sabay kaming lumabas ng silid at sumalubong naman si Julius sa aming tatlo.
“Hi Cheska, Amy and Crizzy”
“Hi Julius let’s have a lunch we heared there is a new resto tara subukan natin ang food”
“Okay lang bang sumama ako?”
“Oo naman basta treat mo kami sa dessert”
“Deal!”
“Ano tara na?” pagtatanong ni Cheska
At sabay sabay kaming lumakad papalabas ng mahabang pasilio dala ni Julius ang aking bag habang hawak ko naman ang ilang libro at folders ko. Ngunit ko di sumagi sa isip ko ang mga sunod na nangyari.
Pagliko naming mula sa pasilio siya naming bungad ni Tofie sa barkada humahangos at hinahabol ang paghinga ngunit parang natulala ng makitang kasama ko si Julius at ang ibang kaibigan ko. Walang nagawa si Tofie kung di ang sumandal sa pader at tumungo habang dumadaan kami.
“Who is he?” tanong ni Amy
“I don’t know ngayon ko lang siya nakita dito sa area natin” sagot naman ni Crizzy
“Kung sino man siya good thing gumilid sya sa dinaraanan natin kung hindi humahanap siya ng gulo”
“Cheska, wag naman niyong pagisipan ng masama yung tao”
“Okay okay sabi mo Yumi, I will listen”
Di ako makalingon sa kinatatayuan ni Tofie para kamustahin sya o magsorry sa nangyari kaninang umaga at ngayong umaga para tingin ko di nya ako mapapatawad sa nangyari. Bumulong na lang ako sa aking isipan at nagsabi ng “Sorry Tofie, I’m really sorry”
No comments:
Post a Comment