“Pasahe?” tanong ng mamang kundoktor at agad ko namang inabot ang 50 pesos sa kanya at muli syang nagtanong sa akin.
“Ilan?”
“Dalawa po university belt lang po” agad na kumuha ng isusukli sa akin ang kundoktor at pumilas ng maliliit na papel para sa aming ticket. Habang inaabot napansin kong nakatitig sa aming dalawa ang mamang kundoktor gusto ko sana syang tanungin kung bakit ngunit lumihis na lang siya ng tingin at agad na tumungo sa ibang pasahero para maningil ng pamasahe.
Nawala ang buong antok ko di ko magawang ipikit ang aking mata dahil ayaw kong palagpasin ang bawat sandali na nakasama ko sa di inaasahang araw at oras si Yumi kahit na ayaw ko ng pumasok parang binibigyan ngayon ng tadhana ng dahilan ang lahat ng mga pangyayari sa buhay ko. Huminga na lang ako ng malalim at dahan dahang pinalabas ang boses sa aking lalamunan.
I Can't Fight This Feeling lyrics
I cant fight this feeling any longer
Yet, I'm still afraid to let it flow
What started out as friendship has grown stronger.
I only wish I had the strength to let it show.
Napapapikit ako sa bawat salita ng buong kanta ngayon ko lang nalaman ang hirap pala talagang pigilan ang damdamin para sa isang taong alam mong bibigyan mo ng magandang pagtingin. Alam kong mahirap pero handa naman akong mahirapan dahil nasisiyahan akong makasama siya kahit saglit kahit isang minuto ng araw ko.
I tell myself that I can't hold out forever.
I say there is no reason for my fear.
'Cause I feel so secure when we're together
You give my life direction, you make eveything so clear.
Even as I wander, I'm keeping you in sight.
Your a candle in the window on a cold dark winters night.
And I'm getting closer than I ever though I might.
Nararamdaman ko ang paghinga ni Yumi, ang malumanay na paghinga niya ang tibok ng kanyang puso na normal na normal at palagay na nakasandal sa aking balikat. Pero paano ko sasabihin sa kanya o dapat ko bang sabihin sa kanya ang aking nararamdaman.
Dalawang kanto mula sa dinaraanan ng bus muli na kaming maghihiwalay ni Yumi sana talaga may magic lamp ako o kaya time machine para mapatigil ko ang oras o para mabalik balikan ko ang bawat sandali. Umikot na ng dahan dahan ang gulong ng bus kasabay ang unti-unting pagyakap ng lungkot at panghihinayang sa aking mukha ang kaninang ngiti na naidulot mula ng makita at sumandal sakin si Yumi nawawala ng isa-isa.
And I can't fight this feeling anymore.
I've forgotten what I started fighting for.
It's time to bring this ship into the shore.
And through away the oars forever.
'Cause I can't fight this feeling anymore.
I've forgotten what I started fightin' for.
And if i have to crawl upon the floor.
Come craching through the door.
Baby I can't fight this feeling anymore.
Sumigaw na si mamang kundoktor “U-belt na yung baba dyan” at namulat si Yumi sa boses na sumalingaw-ngaw sa loob ng sasakyan. Habang hirap ang mga mata sa pagmulat dala na marahil ng liwanag ng araw nagulat na lang siya ng makita ako sa kanyang tabi.
“Tofie?! Kailan ka pa nandito sa tabi ko?”
“Kanina pa mula ng sumakay ako sa terminal”
“Ibig sabihin ikaw ang sinandalan ko kanina habang natutulog ako?”
Tumango na lang ako sa kanyang harap para sabihing “Oo ako mismo”
“Wala na bang baba ng U-belt?” muling sigaw ng kundoktor
“Mama meron pa po saglit lang” sigaw ni Yumi
“Tara na Tofie baka lumampas pa tayo sa babaan natin” sabay hatak sa kamay ko hanggang sa makababa ng bus.
“Tofie sayo ako nakasandal?”
“Oo sakin nga pero di ko sadya yun di ko nga alam na ikaw ang katabi ko”
“Naku pasensya na pati tuloy pamasahe ikaw nagbayad pasensya na talaga”
“Wala yun, okay lang yun wag mo na alalahanin yun”
“Salamat Tofie”
“Yumi!” isang tinig ang nagmula sa di kalayuan at binanggit ang pangalan ni Yumi pati tuloy kaming dalawa napalingon kung kanino galing ang boses na yun. Si Julius pala ang tumawag sa pangalan ni Yumi mula sa likuran.
“Ikaw pala Julius, si Tofie kai…” sabay bati ni Yumi sa paparating na si Julius
“No need to introduce him Yumi, I personally know him coz he is my classmate Mr. Christopher Alcaraz”
“Kamusta Julius, how are you doing?”
“Teka nga pala bakit andito ka pa rin Julius” pagtatanong ni Yumi sa kanya
“Hinahantay ka obvious ba Yumi?”
“Pero dapat pumasok ka na ng klase at di mo na dapat ako hinintay ng matagal late ka tuloy sa klase”
“Okay lang sakin yun” sagot ni Julius
“Yumi, kayong dalawa ba ni Julius?” kahit ako nabigla ako dahil naitanong ko ng diretso kay Yumi ang ganung klaseng tanong at sa harap pa ni Julius.
“Hindi nan…”
“Nanliligaw ako sa kanya pare kaya pwede ba back off?” sabay hatak sa braso ni Yumi papalayo sa aking kinatatayuan. Nakikita ko ang pagpupumiglas ni Yumi sa pagkakahawak ni Julius sa kanyang braso pero nanatili akong estatwa sa aking kinatatayuan dahil sa wala akong karapatang agawin si Yumi kay Julius at dahil di pa ako nagtatapat sa kanya tungkol sa aking tunay na nararamdaman para sa kanya.
My life has been such a whirl wind since I saw you.
I've been running around in circles in my mind.
And it always seems that I'm following you girl.
'Cause you take me to the places that I thought I'd never find.
Even as I wander, I'm keeping you in sight.
Your a candle in the window on a cold dark winters night.
And I'm getting closer than I ever though I might.
No comments:
Post a Comment