Chapter 8: Feel the Love....

Init ang pawis ang naghahalo sa katawan ko dala na rin ng pagod sa byahe mula sa bahay nila Yumi hanggang sa aming bahay ngunit nangingibabaw pa rin sa isipan ko ang mga katagang sinabi sakin ng Tatay ni Yumi. Ang bilis ng tibok ng puso ko pero ramdam ko ang malamig kong pawis at panunuyo ng aking labi.

Inalis ko lang ang damit kong pangitaas at isinabit sa aking balikat pagkatapos ay binukasan ang pinto ng refrigerator at kumuha ng isang pitchel ng tubig at isang baso mula sa lagayan ng mga plato. Isinalin ko ang tubig mula sa pitchel at uminom mamaya’y hinila ko ang bangko mula sa lamesa at naupo. Ngunit paulit-ulit kong naririnig ang mga salitang binitiwan ng isang taong may malaking impluwensya sakin. “Nakikita ko na masaya ang aking anak kapag kasama ka at alam kong especial ka para sa kanya”

Nakatitig lang ako sa tubig na nakalagay sa baso na parang nakatitig lang sa kawalan at sa katahimikan ng paligid. Napabuntong hininga na lang ako ng matapos ang mga salitang umukit sa aking isip parang isang recorded music na naka nonstop repeat.

“Mukhang malalim ang iniisip ng anak ko?”

“Nanay, gising pa po pala kayo?”

“Kanina pa kita hinahantay kumain ka na ba? Ipaghahanda kita ng makakain?”

“Okay lang po ako nakakain na rin po ako at isa pa busog na busog pa rin ako”

“Ah ganun ba kamusta naman ang klase? Busy ka yata marami bang dapat gawin?”

“Hindi po nagkaroon lang po ako ng biglang gawain may tinuturuan po kasi ako magpiano kaya po ginabi ako ng uwi”

“Nakakapagod bang turuan kaya ganyan ang itsura mo?”

“Nanay talaga joke na naman yan ha”

“Eh kasi ang lalim mo magisip kitang-kita kaya sa mga mata mo tingin ko hindi yan sa pagtuturo mo at parang nakikinita ko na kung anung problema yan…”

“Ayan showbiz na tanong na naman yan Nanay at alam mo naman ang isasagot ko, Next question please”

“Pero tiyak akong hindi mo na maisasagot ang sagot na next question please”
“Aba mukhang may kakaiba sa tanong mo Nanay sige nga shoot!”

“In love ka, Oo o hindi?”

Nakatulala ako pagkatapos ng tanong nanigas ang mga kamay ko ang mga daliri ko’y nawalan ng pakiramdam ang buong katawan ko ay naging yelo malamig at alam ko ang pamumulta ng balat ko mas lalo kong naramdaman ang tunog ng puso ko ang kabog nito sa bawat segundo.

“Ano hindi ka nakasagot diba? Ibig sabihin totoong in love ka”

“Okay okay talo na ako di ako nakasagot sa tanong mo Nanay, In love ba yung tawag dito?”

“Ang OA mo sumagot talaga ng tanong kahit kalian, eh teka sino naman ang malas na babae?”

“Aba! Aba! Malas hindi kaya etong killer smile na to swerte kaya sya” tumawa na lang ako sa mga sinabi ko sabay talikod sa aking Nanay para ilagay ang baso sa lababo at ibinalik ko na rin ang pitchel ng tubig sa refrigerator.

“Hahaha… basta eto lang mapapayo ko sa iyo anak ang pagmamahal di inuubos dapat nagtitira ka sa sarili mo para kung masaktan ka man andyan ka pa rin may natitira pang pagmamahal”

Parang pinipihit na volume ng stereo ang pagtawa ko papahina at papa-tigil ng papa-tigil hanggang sa tuluyang mawala.

“Paano anak matutulog na ako ikaw na ang bahala dyan… magpalit ka ng maayos na damit at wag ka magpatuyo ng pawis ha”

Muli na namang naging tahimik ang bawat sandali muling naging solo ko ang mundo para magisip at nang magisip sa mga bagay bagay na nangyari ngayon araw na ito kaya naitanong ko sa sarili ko “Kaya ko kayang magmahal? Kaya ko kayang suklian ang pagmamahal na maaring ibigay nya? Kaya ko kayang syang paligayahin kung sakaling maging kami?”

Pumasok na akong kwarto kumuha ng isang malinis na damit at nagpalit na rin para makatulog ng maaga, ngunit habang lumalapat ang aking katawan sa aking higaan hindi pa rin nagbabago ang lahat nailagay ko na sa aking batok ang aking dalawang kamay nakatingin sa kisame. Inaasam ko sa aking pagtulog na makuha ko ang kasagutang hinihingi ko at tuluyang pumikit ang aking mga mata.

Mula kina Yumi patuloy pa rin ang pagkukulitan ng mag-ama.

“Anak masaya ka?”

“Bakit mo naman naitanong Daddy? Masaya naman ako tignan mo nakangiti ako bakit mukha ba akong malungkot?”

Naupo sa tabi ni Yumi ang kanyang ama at nagsalita.

“Halika ka dito anak, dito sa tabi ko upo ka” agad naman lumapit si Yumi at naupo sa tabi ng kanyang ama.

“Ilang taon na ang nakakalipas buhat ng mawala ang Mommy mo pero kahit anong mangyari matatag ka pa rin hanga naman ako sayo sa katapangan at tibay ng loob mo”

“Di ba Daddy ganun ang sabi mo tayong dalawa na lang ang natitira?”
“Tama ka dyan tayong dalawa na lang ang natitira at tayong dalawa na lang ang magkasama pero hindi ibig sabihin noon na sating dalawa lang umiikot ang mundo”

“Po? Bakit Daddy?”

“Ibig kong sabihin may sarili ka pang buhay at pangarap na dapat tuparin, wag mo ubusin ang lahat ng panahon mo sa ating dalawa lang, tignan mo ang sarili mo dalaga ka na hindi ka na ang maliit kong prinsesa na dati ay karga ko lang sa aking mga bisig”

“Ayaw mo na ba sakin Daddy? Nahihirapan ka na ba? Magastos ba ang pagaaral ko? Kung ganun titigil na lang ako para tumulong sayo magtratrabaho na lang ako”

“Ang ibig kong sabihin may nagmamahal sayo, nararamdaman mo ba?”

“Po? Nagmamahal?”

“Daddy, wala akong panahon para sa ganyan ang mahalaga sakin po yung mga pangarap natin na dapat maabot”

“Paano ang pangarap mo?”

“May oras para sa mga pangarap ko”

“Paano kung wala ng oras, paano kung mapagod ang naghihintay?”

“Teka lang Daddy yung diretso naguguluhan ako si Tofie ba yan? Daddy hindi nanliligaw si Tofie sakin isa pa magkaibigan lang kami”

“Paano mo masasabi na walang nararamdaman ang isang tao sayo kung di nasasabi sayo ang totoong nilalaman ng puso?”

“Daddy, ilang beses ko po ipapaliwanag hindi po nanliligaw si Tofie sakin”

“Ngunit nakikita ko sa mga mata mo ang giliw pag kasama mo sya at panatag na panatag ka”

“Siguro dahil… dahil… dahil marunong sya sa piano, Oo tama magaling sya sa piano yun lang kaya ako nagigiliw sa kanya”

“Yun nga lang ba? Sige tapusin mo na ang mga ginagawa mo pagkatapos matulog ka na alam kong may klase ka pa bukas aakyat na ako para makapagpahinga marami ding trabaho sa opisina, Good night anak I love you”

“I love you too Daddy”

At muling dumalaw ang katahimikan sa buong paligid gaya ng pagtahimik ng isang kantang nasa pagtatapos nito…

There's a calm surrender to the rush of day
When the heat of the rolling world can be turned away
An enchanted moment, and it sees me through
It's enough for this restless warrior just to be with you
And can you feel the love tonight
It is where we are
It's enough for this wide-eyed wanderer
That we got this far
And can you feel the love tonight
How it's laid to rest
It's enough to make kings and vagabonds
Believe the very best
There's a time for everyone if they only learn
That the twisting kaleidoscope moves us all in turn
There's a rhyme and reason to the wild outdoors
When the heart of this star-crossed voyager beats in time with yours