Monday, March 28, 2011

Chapter 7: You’re Hands Holding Mine Continuation

“So kamusta naman ang buhay ng isang estudyanteng Ayumi Santos?” habang tinutusok ko ang barbeque stick sa isang kwek-kwek na nakahain.

“Hahaha… Bakit mo naman gusto malaman, Christopher Alcaraz?”


“Hmmm…” sabay kagat sa isang kwek-kwek “Wala lang gusto ko lang malaman”


“Well to tell you the truth busy naman talaga ako sa studies daming projects and activities pero kahit na ganun nagagawa ko pa naman ang lahat”


“Good… kaya naman sikat sa campus ang dami mo kasing projects and accomplishments and most probably ikaw din ang top sa course nyo”


“Hindi naman…”


“Manong patake-out ng apat na piraso at isang palamig, ikaw Yumi anu pa gusto mo? Pili ka lang libre ko”


“Sure!! Manong apat na sticks pa!”


“Waohhhh!!! Teka… teka apat na sticks?”


“Oo sabi mo libre mo ko”


“Oo sinabi ko nga pero kaya mo bang ubusin yan?”


“Hindi… dalawa sakin at sa Daddy ko”


“Ah para kay Dad!”


“Dad?!”


“Dad mo! Kinulang lang ako… hmmmm ikaw ha!”


“Okay kasi lilinawin mo”


“Sige sa susunod po hahahaha…. Bayaran mo na”


“Heto na nga po nadukot na sa wallet, magkano po Manong?”


“Anim na stick ng kwek-kwek 60 at dalawang palamig 10 bale 70 lahat”


“Eto po yung bayad, salamat Manong… ayan bayad na lakad na tayo?”


“Okay…”


“So ikaw naman ang magkwento anong mayroon sa buhay ng isang Christopher Alcaraz?”


“Sakin ang nasa buhay ko? Ano nga ba? Hmmmm….?”


“Come on I’m sure there is mysteries behind your personality?”


“Actually what you see is what you get”


“Ha?”


“Okay okay bago pa man tumakbo ang mga idea sa isip mo explain ko na”


“Shoot!”


“Ibig sabihin kung anung nakikita mo sakin sa physical appearance ganun din ang trait ko, if you see me full of gadgets or sparkling things ibig sabihin mayaman pero hindi di ba wala din akong angas pagdating sa porma…. Hmmmm some say pinoy na pinoy hindi conyo or trasher”


“Kasi typical student ang tingin sayo and ikaw yun”


“Hahaha you got my point”


“Sympre naman ikaw nung first mo akong nakita what is your impressions?”


“First impressions, ah…. Matalino well of course lahat ng student sa campus kilala ka, mabait at simple kaya lang minsan….”


“Minsan…. Misleading kasi sa mga barkada ko?”


“Somewhat ganun na pero bakit sila ang napili mong gawing barkada? I mean hindi bagay sa attitude mo ang kanilang attitude and the way they act hindi makatao most specially yung babaeng maputi na lagging nakahigh heels”


“Si Cheska?”


“Oo sya nga”


“Pinsan ko sya”


“Ah pinsan mo… ANO!!! Pinsan mo yung… pero paanong…. Magkaiba kayo ng….”


“Her mom and my mom were sisters…”


“So ibig sabihin mayaman ka….”


“Hindi sila lang…”


“Paanong nangyari yung ganun?”


“Namulat ang Daddy ko sa kahirapan nagmula sya sa isang simpleng pamilya natural na pamumuhay pero kahit ganun ang buhay ng pamilya ni Daddy nagawa nyang makatapos ng pagaaral sa sariling mga paa”


Patuloy pa rin ang paglalahad ni Yumi ng kanyang kwento samantalang ako ay taimtim na nakikinig at nakikiramdam sa bawat salitang binibitiwan niya.


“Working student si Daddy nung mga panahon na yun para may pantustos sa pagaaral nya kinailangan nyang pumasok na Janitor sa school that’s when he met Mom at first ayaw ni Dad lumapit kasi baka isnabin lang sya nito pero mabait naman si Mom everyone is welcome to her circle of friends and the moment na nagtry si Daddy lumapit kay Mommy hindi sya napahiya she even entertain Daddy by that time and it all began at that day”


“I wanna hear more of their story would you please tell me more?”


“Sure… first let’s sit for awhile”

“Sige ayun dun tayo sa bench”

“Okay…”


Pinauna kong paupuin sa upuan si Yumi pagkatapos ay bigla na lang nyang inabot ang pinabalot naming kwek-kwek.


“Kain…”


“Pero diba para kay Daddy mo to?”


“Don’t worry kaya kong magluto nyan isa pa malamig na yan pagdating ng bahay at di na masarap kainin pag ganun”


“Okay kakainin ko to pero tuloy mo kwento mo? Deal?”


“Sure”


“Game continue…”


“My Daddy started courting my Mommy kahit na madaming lalaking umaaligid sa kanya at alam ni Daddy na hindi niya kayang makipagsabayan sa kanila lagi na lang nagkukubli si Daddy sa mga kamag-anak ni Mommy, ano nga naman ang ipapanalo mo sa magreregalo ng mamahaling bag, sapatos, alahas at kung anu-ano pa, samantalang si Daddy idinadaan nya lang ang lahat sa isang sulat.”


“Aba makata din pala ang Daddy…… mo?”


“Talagang sinasadya mo ha”


“Bakit naisunod ko naman agad ah”


“Bulaan, hahaha hanggang sa dumating ang panahon na nalaman ng family ni Mommy ang panliligaw ni Daddy nagalit sila kay Mommy pinaghigpitan pinagbawalan makita si Daddy pati sa pagaaral nito batay sarado ang lahat pero talagang pagumibig ang isang tao ng tunay walang makapaghihiwalay sa kanila. Iniwan ni Mommy ang buhay ng isang marangya minabuti niyang harapin ang tunay na buhay kasama si Daddy…”


Don't know how long
It's been a while since
You told me...your favorite story
It's been on my mind
Driving me crazy
Am I the reason that (you're crying now) harmony

I see the tears in your eyes
They tell me you don't believe
That I can't be...your prince charming


“Kinasal silang dalawa sa isang simpleng araw simpleng handaan simpleng preparasyon pero hindi kailanman tinalikuran ni Mommy at Daddy ang pagiging anak nila sa kanilang mga magulang, inimbitahan nila ang mga magulang ni Mommy sa kasal pero ni isa sa kanila walang sumipot kahit kapatid walang aninong tumapak sa mga sandaling yun”


“Ngunit dahil ito ang kaligayahan at pinasya ni Mommy pinandigan niya ang lahat nagsumikap sya bilang isang mabuting may bahay at di lumaon maging isang ina, itinuro sakin ni Mommy ang pagtugtog ng piano sa bawat araw na dumaan sa aming mag-anak kahit isang beses hindi ko nakita ang pagsisi kay Mommy naging proud pa sya sa kanyang ginawa at sa tuwing makikita ko ang Mommy at Daddy ko magkayakap at magkasama sa lahat ng problema lagi akong nakangiti sa harap nila parang walang puang ang kalungkutan sa aming pamilya”


Maybe you can't understand
But when you (said you loved me)
My life was (changed
And I wish you could see)

I'm willing to
be the one
and the angel that you love
with open arms
I'll always be there

You must believe
That you and me
Will end up living happily
In our own fairytale story


“Ngunit sabi nga nila sa mundo walang permanente lahat may oras lahat panandalian lang. Nagkasakit si Mommy sa puso dala na marahil ng sobrang pagiisip at pagdaramdam sa mga nakaraang panahon. Si Daddy na mismo ang lumapit sa pamilya ni Mommy para humingi ng tulong pero talagang matigas ang puso ng mga magulang niya at nanaig pa rin ang galit sa kanila hanggang sa pumanaw si Mommy sa harap ko na tanging binabanggit ang parangarap ko ikaw ang magtuloy ikaw ang magparamdam ng tunay na pagmamahal sa bawat isa sa kanila”


I see the tears in your eyes
They tell me you don't believe
That I can't be...your prince charming

Maybe you can't understand
But when you said you loved me
My life was changed
And I wish you could see

I want to be
be the one
and the angel that you love
with open arms
I'll always be there

You must believe
That you and me
Will end up living happily
In our own fairytale story


“Nakita ko na lang umagos ang luha sa mga mata ni Yumi ng mga sandaling yun, hindi ko maisip kung anung salita ang babanggitin para mawala ang sakit na nararamdaman niya. Pero habang nanariwa sa isip ko ang mga pangyayaring naikuwento nya para akong batong unti-unting nagiging alikabok”

“Dun ko lang nakita ang Daddy ko na puno ng hinagpis at lungkot sa buong buhay niya ang dating masaya at maligayang pamilya ngayon ay napalitan ng lungkot kaya mula noon pinangako sa sarili ko na tutuparin ko ang pinangako ko kay Mommy… hahaha pasensya na ang drama ko”

“Eto oh…”


“Salamat….”


“Alam ko kaya mo….”


“Ha?”


“Kayang kaya mong abutin ang pangakong iniwan sayo ng Mommy mo at kayang kaya mong iparating sa mga magulang niya ang pagmamahal niya sa kanila”


“Paano mo nasabi?”


“Ang sabi nila ang anak ang bahalang magpatuloy ng nasimulan ng kanilang mga magulang at mahihigitan pa nila ang kanilang mga magulang dahil….”


“Dahil…?”


“Dahil baon nila ang pagmamahal na itinuro nila sa kanilang mga anak, Salamat Yumi ibinahagi mo sakin ang parte ng buhay mo”

No comments:

Post a Comment