Nakabalik kami ng Tofie ng maaga dahil wala pang masyadong traffic ng mga oras na iyon, idagdag mo pa ang kakaunting taong namimili sa lugar kaya madali samin ang makakuha ng bulaklak na kailangan namin para kay Lola.
“Ang bilis nyo naman nakabalik…”
“Mabilis yung kasama kong pumili, isa pa po hindi ako nahirapan kasi may tiga-dala ng mga binili namin kaya hindi ako nahirapan”
“Talaga lang ha?! So Tofie ikaw pala ang nagdala ng mga bulaklak kamusta naman”
“Hahaha ganun na nga po ayos naman pong kasama si Yumi tama mo sya mabilis talaga kaming nakapamili ng mga dapat bilhin”
“Okay… eh bakit may isang bouquet ng roses si Yumi akala ko ba para kay Lola lang?”
“Hay! Daddy and OA mo dapat talaga pansinin mo pa yan”
“Nagtatanong lang tuloy kana Tofie ilagay mo na lang yung bulaklak dun sa table”
“May nagawa ba akong mali nagtatanong lang naman…”
“Daddy ako po bumili ng bulaklak para sa kanya…” bulong ni Tofie sa kanya pagdaan nito sa harapan
“Ah kaya pala… sa susunod kasi kung anong makita manahimik”
“Dito mo na lang ilagay Tofie….”
“Okay ooppss teka lang may nagtext”
“Sino?”
“Si Nanay hinahanap kasi ako hindi kasi ako nakapagbilin bago ako umalis ng bahay kasi nagpapahinga pa sya nung umalis ako”
“Naku nakakahiya naman sige na lumakad ka na baka kailangan ka ni Mami mo”
“Nanay lang hahahaha hindi ako sanay sa salitang Mami”
“Okay sige…”
“Sure ka okay lang baka may iuutos ka pa”
“Ano ka ba okay lang naman naistorbo na nga kita”
“Wala yun okay lang naman, paano bye bye ulit…”
Hindi ko na alam ang sumunod na pangyayari hindi ko alam kung paanong nangyari. Bigla na lang kumawala sa hangin ang aking mga bisig at yumakap sa kanyang katawan. Hindi maipaliwanag kung paano nangyari at parang itinulak ako ni Kupido para gawin ang ganung hakbang. Mas lalong hindi ko inaasahan ang sumunod na eksena naramdaman ko din ang pagyakap ni Yumi sa aking katawan tila magnet na nagattract ang negative at positive poles nakakakuryente.
“Anak saan mo nilagay yung….? Ooppss wrong place wrong timing…. Sige ako na maghahanap”
“Hahaha Daddy may ipapagawa”
“Oo nga may ipapahanap yata… tutulungan ko muna sya”
“Sige ako naman lalabas na uuwi si Nanay hinahanap ako”
“Okay ingat ulit…”
“Text kita mamaya pwede ba?”
“Sure pero hindi ko alam mga what time ako makakasagot ah dinner with Lola di ba?”
“Oo nga pala dinner with Lola kayo mamaya”
“Lola?”
“Mo.. Lola mo di ko lang natapos yung pagsasalita ko pero kung ganun pa man magtetext ako sayo maari ba yun?”
“Sure no problem and I guess okay lang kay Daddy kasi weekend naman kaya papayagan naman nya siguro ako”
“Okay sige alis na ako”
“Ako naman tutulungan ko si Daddy sa ipinapahanap nya sakin”
Natapos ang lahat ng preparations para sa dinner ng mas maaga, perfect ika nga ang pagluluto ni Daddy tamang lasa lang ang kanyang ginawa para sa dala naming ulam na pagsasaluhan mamaya pero dahil sa kalat na ginawa ni Daddy sa kusina nakuha na rin naming linisin ang buong bahay ng wala sa oras ang hinahantay na lang naming ay ang tamang oras.
“Anak siguraduhin mong walang nakasaksak na appliance ha?”
“Opo!”
“Yung stove nga pala paki check baka hindi sarado yung tank”
“Secure na rin po”
“Eto yung padlock ilock mo sa loob yung pinto nasa akin ang susi at sayo naman ang susi ng padlock okay?”
“Ayos na Daddy”
“Tara na?”
“Let’s go...”
“Anak?”
“Hmmm…”
“Sure ka bang kaya mo yan baka nabibigatan ka dyan ako na magdadala”
“Okay lang ako Daddy wag ka magalala…. Hmmm Daddy may alam ka ba bakit tayo pinapatawag ng Lola at Lola sa bahay?”
“Hindi ko rin alam eh pero wag naman sana…”
“Huwag sanang ano po?”
“ Huwag sanang sumakit ang tyan nila sa niluto kong ulam hahahahahaha….”
“Ay naku hindi ang sarap nga eh maganda pagkakaluto mo sa ulam na dala natin tyak magugustuhan nila yan”
“Di ko lang alam metikoloso kasi ang mga Tita at Tito mo pagdating sa pagkain kaya hindi ko rin alam kung anung bagay para sa dinner na yan pero sana magustuhan nga nila”
“Pag hindi nila gusto ako kakain Daddy hayaan mo ako pa rin ang number one critic mo sa pagluluto”
Nasa tamang oras lang ang pagdating namin sa antigong bahay kung saan lumaki at namuhay ng matiwasay ang aking ina nung nabubuhay pa sya. Naaninag ko na lang ang isang matandang babae na nakatayo sa pinakamataas na baitang ng hagdan ng bahay.
“Lola!”
“Ayumi! Apo ko! Kamusta ka na miss na miss na kita…”
“Kayo din po miss na miss ko na”
“Nanay…”
“Danilo…”
“Mano po Nanay…”
“Kaawaan ka ng Diyos… anung yang dala nyo?”
“May nilutong espesyal para sa inyo si Daddy”
“Naku ikaw talaga Danilo kayo ang inimbitahan para pumunta dito at magkasalo-salo tayo pero sa tuwi-tuwina nagdadala ka pa rin ng pagkain”
“Parang hindi na po kayo nasanay sa aking Mama buhat nung nabubuhay pa si Anna ganito na talaga ako”
“Sabagay tama ka dyan at eto naman apo ko habang tumatagal lalong nagiging kamukha ng kanyang ina”
“Talaga po?”
“Oo apo kamukhang kamukha mo ang nasira mong ina”
“Kahit din po ako nakikita ko sa kanya ang aking asawa”
“Oh sya tama na yan baka dito pa tayo magiyakan halina kayo sa itaas at naghihintay na ang iyong Lolo matutuwa yun pagnakita kayo”
“Manang Cecilia paki kuha ang dala ng Señorito Danilo mo, tara na at naghihintay sila…”
Mula sa mga baitang ng hagdan hanggang sa napakalaking silid para sa tanggapan ng mga bisita ang mga magagandang desenyo at debuho ng bahay ang unang babati sayo ang mga muwebles na antigo ang mga naglalakihang banga at sari-saring halimuyak ng nagagandahang bulaklak.
“Wala pa rin po palang pinagbago ang bahay na ito mula ng ikinasal kami ni Anna”
“Sadyang hindi pinapabago ng iyong Papa ang pagkakaayos ng bahay gusto nya kung anung ganda nito mula ng magsimula kami hanggang sa magka-anak hanggang sa tumanda kaming parehas”
“Mama may inimbitahan po bang bisita si Papa?”
“Walang ibang tao puro kapamilya mo lang ang nandito sa bahay kaya wala kang dapat ipangamba”
“Akala ko po kasi may special occasion kaya nagpatawag ng salu-salo si Papa”
“Hindi ko rin masabi sayo ngunit tila may paguusapan kayong dalawa kaya nais ka nyang makausap”
“Danilo!”
Napatingin na lang kami sa pinanggalingan ng boses.
“Papa?”
“Sumunod ka sa silid ko… ikaw lang… Maiwan ka muna dyan Yumi may paguusapan lang kami ng Daddy mo kung nagugutom ka na pumunta ka na lang sa kusina andun si Manang Cecilia magsabi ka lang sa kanya”
“Opo, ah Lolo kamusta po kayo?”
Tumalikod lang ang matanda pagkatapos ay nagsalita
“Maayos naman… Danilo sumunod ka agad”
“Anak maiwan ka muna kung gusto mo antayin mo ko sa sofa ha”
“Kung gusto mo iha maari kang maglibot sa lugar para makita mo ang buong bahay sa tuwing dadalaw kayo dito ng Daddy mo parating dito sa sofa at sa kusina lang ang napupuntahan mo libutin mo para hindi ka mainip sa paghihintay”
“Sige po Lola salamat po… Daddy lakad na po naghahantay na si Lolo”
“Babalik ako agad sa oras na matapos ang paguusap namin”
Umalis sina Daddy at Lola papunta sa silid ni Lolo kung saan sya naghihintay. Nakuha ko lang tignan ang sofa pagkatapos ay bumalik ako sa harapan ng bahay. Pababa ng mga baitang ng hagdan inilibot ko ang aking mga mata sa paligid. Matataas na punong kahoy na kasing tanda na siguro ng bahay ng mga Lolo at Lola ngunit mapapansin mo parin ang ganda ng buong lugar parang pinapanatili ang lahat sa unang ayos nito.
Tumunog bigla ang cellphone ko kaya dali dali kong kinuha mula sa aking bulsa. Binuksan at tinignan kung kanino nanggaling ang mensahe.
“Sana hindi ako nakakaistorbo sayo, kamusta ka na? Kumain ka na ba?”
“Tofie!!”
“Okay lang eto naglilibot ako sa bahay ng mga Lolo at Lola, hindi pa kami kumain mamaya pa siguro pagkatapos magusap nila Daddy, ikaw kamusta ka?” Send….
“Mabuti naman ako eto hoping….”
“Hoping? bakit naman hoping?” Send….
“Hoping na makausap ka at sympre ligtas ka”
“Ah ganun ba, safe naman kami dito wag ka magalala wala kabang ginagawa o pinagkakaabalahan pag weekend?” Send….
“Wala naman dati pero ngayon meron na”
“Ano naman ang pinagkakaabalahan mo?” Send….
“Hindi ano sino?”
“Ha?” Send..
“Pinagkakaabalahan kong mapasagot yung babaeng minamahal ko”
“Naku ayan ka na naman sa mga pick up lines mo ha famous ka talaga dyan sa mga ganyang statements” Send..
“Hindi naman gusto ko lang maging totoo sa babaeng pinakaiibig ko”
“Okay sige na nga change topic... bakit hindi ka pa kumakain sa ganitong oras?” Send…
“Hinahantay kong matapos yung niluluto ni Nanay”
“Bakit ano bang niluluto ni Nanay mo?” Send…
“PoChi!”
“PoChi? Ano namang term yun parang ngayon ko lang narinig ang ganung klaseng term ng pagkain” Send..
“Short for Chicken Pork Adobo!”
“Nyak! Yun lang pala nagisip pa ako ng kung anu-anong delicacies” Send…
“Hahahahaha napaisip ba kita eh kung isipin mo kaya ano ang nasa isip ko ngayon?”
“Hello Tofie hindi ako manghuhula para sabihin sayo ano ang iniisip mo” Send…
“Hindi mo na kailangan maging manghuhula para malaman yun dahil ikaw lang naman ang laman ng isip ko”
“Ang cheesy mo Tofie hahahahaha…” Send…
“At least napatawa kita”
“Sabagay nagiging boring na kasi dito wala pa akong makausap kahit sino busy kasi ang lahat” Send…
“Bakit akala ko ba kasama sa dinner mo ang pinsan mong sina Cheska”
“Oo nga actually hinahanap ko sila pero hindi ko pa rin nakikita kahit yung sasakyan nila wala pa dito” Send….
“Señorita Anna?”
Biglang may tumawag sa pangalan ng Mommy ko mula sa likod at agad ko naman syang nilingon
“Manang Cecilia! Tinawag nyo po ang pangalan ng Mommy bakit po?”
“Pasensya ka na Señorita Ayumi hindi ko gustong tawagin ka sa pangalan ng iyong ina”
“Yumi na lang po Manang Cecilia, okay lang po marami na rin po ang nagsasabing kamukha ko talaga sya hindi lang po kayo ang nagsabi sakin nyan”
“Tama ang sinabi nila tungkol sayo parehas na parehas kayong dalawa ng iyong ina mula itsura, kilos pati pananalita”
“Busy ka na ulit hindi ka na kasi nagreply namimiss agad kita”
“Mukhang napakaespesyal na tao yang katext mo”
“Bakit nyo naman po nasabi Manang Cecilia”
“Nakaguhit sa iyong mga labi ang ngiti ng mabasa mo ang kanyang mensahe”
“Wahhhh Manang usi pala kayo ha ha ha”
“Hindi naman napansin ko lang, mukhang hinahanap ka na ng iyong Daddy ayun sya nasa may harap ng bahay palingon lingon”
“Salamat po ulit balik na po ako ng bahay”
“Pasensya ka na Tofie may kumausap lang sakin kaya hindi ako nakapagreply… magdidiner na kami text kita mamaya pagpauwi na kami” Send…
Kaya muli ko na naman isinilid ang cellphone ko at tinungo ko ang kinatatayuan ni Daddy.
“Saan ka nagpunta Yumi, kanina pa kita hinahanap”
“Pasensya na po Daddy pumunta lang ako sa hardin sa likod malaki pala ang lupain at maraming halaman at puno”
“Hello cuz!”
“Cheska, di ko napansin na dumating na kayo”
“Kararating lang namin may dinaanan kasi si Dad sa office nila kaya medyo natagalan, kamusta po kayo Tito Danilo”
“Okay naman ako Cheska maayos naman ako salamat, halina kayo sa loob at tiyak akong naghahantay na sa atin ang Lolo at Lola nyo”
Nasalubong namin ang mga magulang ni Cheska si Auntie Rosette at Uncle Fred. Si Auntie Rossette ay galling sa isang mayaman na pamilya may ari sila ng malalaking boutique dito sa Manila samantalang si Uncle Fred naman ang namamahala at nagpapatakbo ng business ng Lolo at Lola na may kinalaman sa real states. No wonder kaya mapapansin mo sa kanilang pananamit at pananalita ang katayuan nila sa buhay.
“Ayumi, Danilo kamusta?”
“Auntie Rossette, Uncle Fred kamusta po”
“Okay lang naman kami ng Uncle Fred mo eto busy palagi sa mga meetings at negosyo alam mo naman kailangan para masuportahan namin si Cheska sa pagaaral at isa pa maganda kung may maibibigay kaming company sa kanya na napaghirapan naming itayo at ipundar”
“Balita ko Ayumi ikaw pa rin ang top sa buong university aba dapat magdouble kayod ang Daddy mo para masuportahan ka, dahil kung hindi kay Papa hindi ka makakapasok sa isang exclusive school kung nasaan ka ngayon”
“Fred, Rossette andito kayo para sa salu-salo hindi para tanungin kung anung meron kayo at ano ang nagawa ninyo may kanya-kanya kayong profession”
“Mama pasensya na po inuusisa lang namin ang kalagayan ng aking pamangkin, Cheska, Rossette hali na at naghahantay si Papa sa hapag para magkasalu-salo tayo”
“Pagpasensyahan mo na sila Danilo hmm… halina kayong dalawa ni Yumi sa loob at tyak akong naghahantay na ang Papa mo para magkasalu-salo tayo”
“Salamat Mama, andyan pa rin kayo kahit wala na si Anna patuloy pa rin kayong nasubaybay sa aming dalawa pero kahit na hindi na po ako ang bigyan nyo ng pansin si Yumi na lang masaya na po ako dun”
“Ano bang pinagsasabi mo Danilo parehas kayong mahalaga walang dapat magsakripisyo sa inyo”
“Pero sa tingin ko po ako mismo ang magsasakripisyo”
“Daddy may problema po ba?”
“Wala naman Yumi wag mong pansinin ang sinabi ko tara na”
Matapos ang walang humpay na usapan tungkol sa negosyo at kinikita ng kompanya kaming dalawa lang ni Daddy ang nagtitinginan sa harap ng hapag kainan pero minsan nakukuha namang kaming kausapin ni Lola kahit sa mga pasulyap-sulyap nito sa aming mag-ama para na nga sya ang nagaasikaso sa amin.
“Hmmm sino ang nagluto ng kare-kare?”
“Si Danilo sya ang may dala ng kare-kare para sa salu-salo ngayon”
“Ah… Mama sana susunod sabihan mo ako kung anung gusto mong ipaluto maari naman nating ipacater para masarap ang ulam kung hindi naman kaya ni Manang Cecilia magluto maari natin gawin yun”
“Hindi na kailangan kaya namin ang mga paghahanda kung may okasyon kung sakaling hindi namin kakayanin maari kong ipaalam sayo at hingin ang iyong tulong”
Nakita ko na lang ang pagyuko ni Daddy sa harap ng usapan na tila wala syang karapatang sumagot o kahit magbigay ng opinion tungkol sa usapan.
“Yumi, kamusta ang pagaaral mo? Nababalitaan kong iakaw ang nangunguna sa lahat ng magaaral sa unibersidad”
“Opo, nagtyatyaga din po talaga akong magaral para po may maganda akong trabaho pagkagraduate”
“Mabuti yan, ikaw naman Cheska ano ang status ng pagaaral mo tingin ko masyado kang abala sa mga gawin hindi naman dapat pagkaabalahan”
“Papa hindi po ganun si Cheska hindi po sya nagpapabaya sa kanyang pagaaral”
“Hindi ikaw ang kinakausap at tinatanong ko Rossette”
“Lolo pasensya na po kayo aayusin ko po ang pagaaral ko this sem”
“Papa wag kayong magalala tututukan ko po siya para maibalik sa dating performance nya sa school”
“Aba! Dapat lang hindi tayo nagsasayang ng pera para lang kung saan saan”
Nakita ko ang masamang tingin ni Uncle Fred kay Cheska habang nasa hapag kainan mabuti na lang at tapos na ang hapunan.
“Ayumi.. apo maari ka bang sumama sakin?”
“Sige po… Daddy?”
“Sige anak lakad na samahan mo muna ang Lola mo”
Umakayat ka kami sa pangalawang palapag papunta sa isang silid na tila matagal ng nakapinid ang pinto pero kita mo pa rin ang pagpapanatili ng sa ayos ng lahat ngunit ang mga gamit ay hindi nagagalaw.
“Lola kanino po ang silid na ito?”
“Makikita mo sa ilang saglit apo” habang unti-unti nitong pinipihit ang susi at door knob ng pinto pero habang unti-unting bumukas ang pinto ng kwarto kaba ang bumabalot sa puso ko hindi ko mawari kung anung klaseng kaba at pagaalala pero may pakiramdam akong may mangyayari.
“Tuloy ka apo”
“Lola ang laki ng silid na ito at ang ganda ng view mula sa labas kitang kita ang buong hardin”
“Mabuti naman at nagustuhan mo dahil ito ay ang dating silid ng iyong ina”
“Dati itong kay Mommy? Pero bakit po walang larawan na nakasabit?”
“Pinaalis ng Lolo mo ang lahat ng larawan ng iyong ina nung namatay sya at ngayon sayo na ang silid na ito”
Nanlaki ang mga mata ko sa narinig ko, alam kong hindi ako nagkakamali ng dinig sa kanyang sinabi pero talagang hindi pa ako naniniwala…
“Ang silid na ito sa akin na? Pero Lola may kwarto naman po ako sa bahay maliit nga lang pero okay lang po kasama ko naman si Daddy”
“Anu bang pangarap mo apo?”
“Pangarap ko po makatapos ng pagaaral at gusto ko po matulungan ang Daddy ko bibilhan ko sya ng magandang bahay hindi nga lang po kasing laki ng sa inyo pero yung tama lang po tapos gusto ko rin po ng magkaroon sya ng negosyo para kahit paano sa bahay na lang sya ayaw ko na din po nakikita syang nagtratrabaho sa tuwing darating sya sa gabi hinding hindi po nya ako nakalimutan asikasuhin… kahit ganito na po ako kalaki at katanda… Mahal ko po si Daddy”
“Apo may isa pa akong tanong sa iyo”
“Sige po Lola ano po iyon?”
“Kung nakikita mong may sira ang isang bahagi ng bubong ng bahay anung gagawin mo?”
“Papalitan ko po sympre, aalisin ko yung mga may sirang bubong pagkatapos papalitan ko ng bago”
“Tama para hindi na madamay pa ang iba, pero saan ka kukuha ng ipangbibili mo ng bubong?”
“Kung sa kalagayan ko po ngayon siguro po sympre sa baon ko dun ako maaring bumawas paunti-unti”
“Alam kong parati mong naririnig ang mga salitang ito sa tuwing makikita ka ng mga tao na kamukhang-kamukha mo ang iyong ina, bukod sa boses at sa talento sa pag-piano nakuha mo rin sa kanya ang pagsasakripisyo”
“Po?”
“May isang estudyante sa inyong unibersidad na kinahihiligan ng lahat mula sa kanyang magandang boses at magaling tumugtog ng piano at higit sa lahat ang kagandahang asal ngunit lingid sa kaalaman ng lahat ang babaeng ito ay ubod ng tapang na kahit sinong taong mabangga nya basta nasa tama sya ay walang magagawa. Sa likod ng matapang na babae isang simpleng lalake ang matyagang natuon sa kanya araw araw na lang walang ginawa ang lalake kung hindi sulyapan ang babae pero nang minsang nakita nyang umiiyak ang babae agad itong lumapit at nagtanong”
“Ano ang nangyari bakit ka umiiyak?” sumagot lang ang babae
“Sino ka bakit andito ka lumayo ka! Hindi ko kailangan ang tulong mo kaya kong magisa”
“Pasensya na paggambala ngunit hindi ko matiis na umiiyak ang isang katulad mo”
“Nagulat ang babae sa kanyang narinig wala ni isang lalakeng naglakas loob na magsalita sa kanya ng ganun kahit ang kanyang ama, hanggang sa lumaon naging magkakilala ang dalawang magkaibang tao, lumalim ang samahan na nauwi sa isang magandang pagtitinginan pero hindi naging madali para sa lalake ang lahat dahil mula sa marangyang pamilya ang babae at hindi tanggap ng pamilya niya ang kanyang lalakeng iniibig walang magawa ang lalake kahit anung pagsusumikap nito sa buhay ay hindi pa rin tanggap ng pamilya ng babae pero hindi ito ang dahilan para iwanan o hiwalayan niya ang lalake. Isang araw napagpasyahan nilang takasan ang lahat isinakripisyo ng babae ang buhay karangyaan ang mga luho ng buhay niyakap niya ng maluwag ang buhay na pinili nya kasama ang lalakeng pinakamamahal. Nagbunga ang kanilang pagmamahalan pero mas lalo lang naging mahirap ang pangaraw araw nila ninais kunin ng kanyang ama ang babae pero hindi kailanman tanggap ang supling ng kanyang anak hanggang sa magkasakit ang babae at ito ang kanyang ikinamatay….”
Minsan di ko maiwasang isipin ka...
Lalo na sa t'wing nag iisa...
Ano na kayang balita sayo...
Naiisip mo rin kaya ako...
Simula nang ikaw ay mawala...
Wala nang dahilan para lumuha...
Damdamin pilit ko nang tinatago...
Hinahanap ka parin ng aking puso...
Parang kulang nga kapag ika'y wala..
Parang ang langit ay nakikinig ng mga oras na iyon habang nagkukuwento ang Lola at tila ibinuhos ang lahat ng lungkot sa malalaking patak ng tubig.
“Ang babae at lalake sa kwento ay ang Mommy at Daddy mo, ngayon ang Daddy mo ang nagsasakripisyo para sayo inihahabilin ka niya para matupad mo ang mga pangarap mo ang mga pangarap ng Mommy mo para sa iyo”
Isinabay ko na rin sa ulan ang bigat ng nararamdaman ko na bawat butil ay punung-puno ng lungkot sa mga narinig at ikinuwento ng Lola ko.
“Si Daddy? Asan si Daddy?”
“Yumi!”
Lumabas ako ng kwarto tumakbo pa baba ng hagdan hinanap ko si lahat ng sulok ng bahay si Daddy pero wala na sya walang sumasagot sa tawag ko…
“Manang Cecilia nakita nyo po ba ang Daddy ko?”
“Nakauwi na po kanina pa”
“Hindi pwede! Hindi ako iiwan magisa ni Daddy dito”
“Yumi!?”
At hihiling sa mga bituin...
Na minsan pa sana ako'y iyong mahalin...
Hihiling kahit dumilim
Ang aking daan na tatahakin...
Patungo...
Ala ala mong tinangay na ng hangin...
Sa langit ko na lamang ba yayakapin...
Nasan ka na kaya, aasa ba sa wala...
“Lola kung nagsakripisyo noon si Mommy para saming dalawa ni Daddy at ngayon isasakripisyo din ni Daddy na malayo ako sa kanya handa ko rin pong isakripisyo ang mga pangarap ko para sa kanya, gaya din ng ginawa ng Mommy ko noon”
Naramdaman ko na lang malamig na butil ng tubig na pumatak sa aking pisngi kasabay ng mainit na luha mula sa aking mga mata. Hindi ko na inalintana na mabasa sa gitna ng ulan mula sa kaliwa hanggang sa kanan ang mga sulok ng kalye hinahanap ko ang anino ng aking ama. Ngunit hindi ko makita kahit isang bakas kung nasaan sya.
Kinuha ko ang cellphone ko at sinubukan idial ang number nya…
“Daddy sagutin mo please, sagutin mo please Daddy….”
Pero walang sumasagot unti-unti ko ng naramdaman ang kawalan unti-unti ko nang nararamdaman ang sakit ng malayo sa taong mahalaga sayo pakiramdam ko nagiisa na ako pakiramdam ko wala na akong kakampi wala na akong susundan magisa na lang ako sa mundo. Nang biglang tumunog ang cellphone ko.
“Hello? Yumi kamusta ka nagaalala ako sayo”
“Tofie… Tofiee… si Daddy Tofiee si Daddy”
“Bakit Yumi anong nangyari nasaan ka?”
“Sa mga kalye ako ngayon sa may sakayan ng bus”
“Antayin mo ko, antayin mo ko ha wag kang aalis dyan”
Nanginginig na ang buong katawan ko lamig pero ang init ng luha ko ay nararamdaman ko pa rin. Hanggang sa isang kamay ang yumakap sakin.
At Hihiling sa mga bituin
Na minsan pa sana ako'y iyong mahalin
Hihiling kahit dumilim
Ang aking daan na tatahakin
Patungo sa iyo, patungo sa iyo
“Hinding hindi ko hahayaang magisa ka andito ako palagi para sayo”
No comments:
Post a Comment